Δεν είναι λεπτομέρεια: το Μπαγκράμ ήταν η καρδιά της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στο Αφγανιστάν και βρίσκεται μία ώρα από τα σύνορα με την Κίνα. Σε μια μια περιοχή μάλιστα,όπου το Πεκίνο αναπτύσσει μέρος του πυρηνικού του προγράμματος.

«Η βάση Μπαγκράμ είναι κάτι περισσότερο από ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο», λένε Αμερικανοί αναλυτές. «Η πιθανή επαναχρησιμοποίησή της θα σηματοδοτούσε δύο πράγματα: ότι η Ουάσινγκτον αρνείται να αποδεχτεί την απώλεια επιρροής στην περιοχή και ότι προετοιμάζεται για έναν μακρύ στρατηγικό ανταγωνισμό με το Πεκίνο και τη Μόσχα.

Οι Ταλιμπάν, ωστόσο, έχουν ήδη απορρίψει το σχέδιο Τραμπ. Αλλά σε ένα πλαίσιο μιας καταστροφικής οικονομικής κρίσης, με τα αποθεματικά της Αφγανικής Κεντρικής Τράπεζας δεσμευμένα στις ΗΠΑ, η Καμπούλ μπορεί να μπει στον πειρασμό να διαπραγματευτεί. Το τίμημα; Πιθανή διεθνής αναγνώριση του καθεστώτος τους και οικονομική βοήθεια.

Για την Ουάσινγκτον άλλωστε, είναι στρατηγικής σημασίας η επιστροφή σε μια περιοχή, κρίσιμη για την παρακολούθηση της Κεντρικής Ασίας, του σινο-πακιστανικού διαδρόμου και του Ιράν. Η Κίνα και η Ρωσία έχουν ήδη αναγνωρίσει ή τουλάχιστον αποδεχτεί την κυβέρνηση των Ταλιμπάν: Για να υπάρξει σταθερότητα των συνόρων, πρόσβαση σε ορυκτούς πόρους και τους εμπορικούς διαδρόμους. Εάν οι Αμερικανοί επιστρέψουν στο  Αφγανιστάν, θα αντιμετωπίσουν ένα πολύ πιο εχθρικό περιβάλλον, γεμάτο με ισχυρούς περιφερειακούς παράγοντες από ό,τι πριν από 20 χρόνια. Αλλά προφανώς, δεν πρόκειται να αφήσουν τη. περιοχή υπό την αποκλειστική επιρροή του Πεκίνου και της Μόσχας.

Η απάντηση της Κίνας

Πώς απαντά η Κίνα στα αμερικανικά σχέδια; Η κλιμάκωση της έντασης στην Ουκρανία από την πλευρά της Ρωσίας, τόσο από αέρος όσο και από ξηράς, φαίνεται να έχει την ευλογία του Πεκίνου, καθώς παίζει ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στη διαχείριση του πολέμου. Ενώ προηγουμένως παρουσίαζε ειρηνευτικά σχέδια, το Πεκίνο τώρα υποστηρίζει ανοιχτά τις στρατηγικές της Μόσχας.
Το κλείσιμο των συνόρων μεταξύ Πολωνίας και Λευκορωσίας μπλοκάρει μία από τις πύλες εισόδου των κινεζικών προϊόντων στην Ευρώπη.

Η Κίνα βέβαια, έπαιζε ανέκαθεν σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη της Ρωσίας, αλλά προηγουμένως διατηρούσε έναν πιο διακριτικό δημόσιο τόνο. Υπήρχαν αναφορές για κινεζικά τεχνολογικά εξαρτήματα σε ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και άλλο στρατιωτικό εξοπλισμό, αλλά τίποτα περισσότερο.

Μετά την πρόσφατη σύνοδο κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζιπινγκ έκανε δηλώσεις υπέρ της Ρωσίας και του δικαιώματός της να διεξάγει πόλεμο στην Ουκρανία.

«Ο Πούτιν έχει την έγκριση του Πεκίνου, στο πλαίσιο μιας συνεργασίας που εκτείνεται σε διάφορους τομείς: οικονομικό, εμπορικό και προμήθεια εξοπλισμού. Τουλάχιστον μερικά από τα 19 drones που διέσχισαν τον πολωνικό εναέριο χώρο τη νύχτα της 9ης προς 10η Σεπτεμβρίου είχαν κινεζικά εξαρτήματα, που χρησιμοποιήθηκαν για την αναπαράσταση ενός drone παρόμοιου με το ιρανικό Shahed», λένε Ευρωπαίοι στρατιωτικοί αναλυτές.

Ο κινεζικός εξοπλισμός

Η Κίνα ακολουθεί ένα σχέδιο, το οποίο έχει τεθεί σε ισχύ από το 2015 και επιταχύνθηκε σημαντικά το 2020, για να έχουν οι κινεζικές ένοπλες δυνάμεις στρατιωτική υπεροχή σε δυνατότητες από όλες τις άλλες χώρες του Ινδο-Ειρηνικού έως το 2035 . Ο στόχος είναι και στη συνέχεια, έως το 2049, την εκατονταετηρίδα της επανάστασης του Μάο, οι Κινέζοι να έχουν τις πιο ισχυρές ένοπλες δυνάμεις στον κόσμο, αμφισβητώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Καρότο και μαστίγιο

Οι Αμερικανοί βλέποντας τις κινήσεις αυτές της Κίνας, χρησιμοποιούν την τακτική του καρότου και του μαστιγίου: Από τη μία πλευρά κάνουν ανοίγματα στην Κίνα, παγώνοντας για παράδειγμα τη στρατιωτική βοήθεια, ύψους 400 εκατομμυρίων δολαρίων, που προοριζόταν για την Ταϊβάν. Αυτή είναι η πρώτη φορά που η Ουάσινγκτον κάνει κάτι τέτοιο. Αλλά είναι μια κίνηση που συνδέεται σαφώς με τις εμπορικές και τεχνολογικές διαπραγματεύσεις με το Πεκίνο (δασμοί, TikTok, έλεγχοι εξαγωγών). Σηματοδοτεί ότι ο Λευκός Οίκος δίνει προτεραιότητα στην οικονομική μόχλευση και θεωρεί το ζήτημα της Ταϊβάν ως διαπραγματευτικό χαρτί, όχι απλώς ως φάκελο ασφαλείας.

«Η διπλωματία Τραμπ είναι περισσότερο συναλλακτική παρά ιδεολογική: όλα είναι διαπραγματευτικό χαρτί, από τις στρατιωτικές βάσεις μέχρι την βοήθεια προς την Ταϊβάν. Εάν αυτό το στοίχημα πετύχει, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να ανακτήσουν στρατηγικό χώρο χωρίς να πληρώσουν το κόστος του πολέμου. Εάν αποτύχει όμως, κινδυνεύουν να εμφανιστούν ασυνεπείς και ταυτόχρονα να χάσουν επιρροή στην Ασία και αξιοπιστία απέναντι στους συμμάχους τους», αναφέρουν Ευρωπαίοι αναλυτές.

Πηγή: Ναυτεμπορική, Μιχάλης Ψύλος • [email protected]