Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας δήλωσε ότι ο βραχίονας εταιρικών δανείων του ομίλου θα αρχίσει να μεταβιβάζει τακτικά τμήματα των δανείων του σε ιδιώτες επενδυτές, μετά την πρώτη τιτλοποίηση που περιελάμβανε μισό δισεκατομμύριο δολάρια χρέους.
Ο Διεθνής Οργανισμός Χρηματοδότησης πούλησε τμήματα κινδύνου σε ένα χαρτοφυλάκιο δανείων 500 εκατομμυρίων δολαρίων σε εταιρείες σε αναδυόμενες αγορές αυτόν τον μήνα, ως δοκιμή ενός σχεδίου για την ενίσχυση της ισχύος του Παγκόσμιου Τράπεζας με ιδιωτικές επενδύσεις.
Ο Ατζάι Μπάνγκα δήλωσε στους Financial Times ότι ενώ δεν μπορεί ακόμη να προβλέψει πόσο μεγάλες μπορεί να γίνουν αυτές οι συμφωνίες, «έχω κάθε πρόθεση να το κάνω αυτό με τακτικό ρυθμό» που θα διατηρούσε «μεγάλες δεξαμενές ιδιωτικών κεφαλαίων», όπως συνταξιοδοτικά ταμεία και ασφαλιστικές εταιρείες.
Πολλοί από τους μεγαλύτερους μετόχους της Παγκόσμιας Τράπεζας, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου, έχουν μειώσει τη χρηματοδότηση βοήθειας τον τελευταίο χρόνο, ασκώντας πίεση στην τράπεζα να επιμηκύνει περαιτέρω τον ισολογισμό της πριν ζητήσει κεφάλαια από τους δωρητές.
Ο Μπάνγκα, πρώην διευθύνων σύμβουλος της Mastercard, δήλωσε ότι η πρώτη υποχρέωση δανείου με εγγύηση της Διεθνούς Οικονομικής Εταιρείας (International Finance Corporation- IFC) ήταν μέρος άλλων πρωτοβουλιών για την απελευθέρωση ιδιωτικών κεφαλαίων, οι οποίες περιλαμβάνουν την αύξηση των δανείων του IFC σε τοπικά νομίσματα και την παροχή περισσότερων εγγυήσεων για επενδύσεις.
Μείωση κινδύνου
«Ο [κύριος] σκοπός δεν είναι να μειώσω τον κίνδυνο στον ισολογισμό μου και να απελευθερώσω κεφάλαια», είπε για να συμπληρώσει: «Το μεγαλύτερο μέρος του σκοπού είναι να ενθαρρύνω την περαιτέρω συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα σε αυτές τις αγορές… το ποσό των ιδιωτικών κεφαλαίων που εισρέουν στις αναδυόμενες αγορές δεν έχει αγγίξει την υπόσχεση δισεκατομμυρίων έως τρισεκατομμυρίων που έλεγαν κάποιοι πριν από χρόνια».
Τα συνταξιοδοτικά ταμεία και άλλοι μεγάλοι θεσμικοί επενδυτές λένε ότι από μόνα τους δυσκολεύονται να βρουν δάνεια υποδομών και έργων σε αναπτυσσόμενες χώρες που είναι αρκετά μεγάλα και ποικίλα ώστε να είναι αξιόλογα, γεγονός που έχει προκαλέσει ενδιαφέρον για τις τράπεζες ανάπτυξης που συγκεντρώνουν αυτά τα δάνεια.
Οι πολυμερείς τράπεζες ανάπτυξης συχνά πωλούν διεθνή ομόλογα για να ενισχύσουν το κεφάλαιό τους, αλλά σπάνια έχουν αξιοποιήσει την αγορά για «συνασφαλισμένα δάνειο» (Collateralized Loan Obligation – CLO), ένα κοινό μέσο που χρησιμοποιείται από εμπορικούς δανειστές για την κατανομή του πιστωτικού κινδύνου.
Τα δάνεια προς κυβερνήσεις θεωρούνται δύσκολο να διαχωριστούν από τους ιδιώτες επενδυτές με αυτόν τον τρόπο, επειδή οι κορυφαίες αναπτυξιακές τράπεζες, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, συνήθως επωφελούνται από το καθεστώς προτιμησιακού πιστωτή για αυτά τα χρέη. Οι δανειστές θα ήταν επιφυλακτικοί στο να θέσουν σε κίνδυνο αυτό το καθεστώς εμπλέκοντας ιδιώτες επενδυτές.
Η συναλλαγή της IFC ήταν περίπου δύο χρόνια σε εξέλιξη και χρησιμοποίησε τα υπάρχοντα εταιρικά δάνεια κυμαινόμενου επιτοκίου σε δολάρια ΗΠΑ ως υποστήριξη, ανέφεραν πηγές στους Financial Times.
Οι μεγαλύτερες δόσεις της συμφωνίας ορίστηκαν να πληρώσουν ένα κουπόνι 1,3 ποσοστιαίων μονάδων επιπλέον του τριμηνιαίου επιτοκίου εξασφαλισμένης χρηματοδότησης μίας ημέρας – ένα επιτόκιο αναφοράς χρηματοδότησης σε δολάρια ΗΠΑ, που βρίσκεται σήμερα στο 4,37% – και προσέλκυσαν ενδιαφέρον από τράπεζες, διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων και ασφαλιστικούς ομίλους, πρόσθεσαν οι πηγές.
Τιτλοποίηση χρέους αναδυόμενων αγορών
Η συμφωνία περιλαμβάνει δάνεια σε 57 δανειολήπτες, με την Τουρκία, το Μεξικό, τη Βραζιλία, το Μπαγκλαντές και την Αίγυπτο να αποτελούν λίγο κάτω από το 42% του εθνικού μείγματος του χαρτοφυλακίου, σύμφωνα με έκθεση προπώλησης της Moody’s.
Η Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων Υποδομών έχει επίσης υποστηρίξει μια μεγαλύτερη αγορά για τιτλοποίηση αναδυόμενων αγορών μέσω συμμετοχής στην Bayfront, μια επιχείρηση με την Clifford Capital της Σιγκαπούρης που εκδίδει τακτικά τίτλους που υποστηρίζονται από περιουσιακά στοιχεία υποδομών.
Θα ήταν δύσκολο για την Παγκόσμια Τράπεζα να τιτλοποιήσει με παρόμοιο τρόπο δάνεια προς τον δημόσιο τομέα από τη Διεθνή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (IBRD) και τον Διεθνή Σύνδεσμο Ανάπτυξης (IDA), τους βραχίονες της για δανεισμό σε χώρες μεσαίου εισοδήματος και φτωχές χώρες αντίστοιχα, δήλωσε ο Μπάνγκα.
Η τράπεζα θα μπορούσε στο μέλλον να συγκεντρώσει τέτοια δάνεια με άλλες αναπτυξιακές τράπεζες εάν οι όροι της συμφωνίας μπορούσαν να τυποποιηθούν, είπε.
Αυτή η χρήση χρηματοοικονομικής μηχανικής δεν είναι ένα «είτε/είτε» που αποκλείει τη συγκέντρωση περισσότερων κεφαλαίων και ο IDA ειδικότερα κέρδισε δεσμεύσεις δωρητών ύψους 24 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την τελευταία συγκέντρωση κεφαλαίων πέρυσι, πρόσθεσε ο Μπάνγκα.
Ωστόσο, η τράπεζα πρέπει επίσης να είναι ρεαλίστρια, καθώς οι μεγάλοι δυτικοί δωρητές αντιμετωπίζουν ανταγωνιστικές απαιτήσεις στους προϋπολογισμούς τους από τη γήρανση του πληθυσμού, τις αμυντικές δαπάνες και άλλες ανάγκες, είπε. «Δεν διστάζω να ζητήσω περισσότερα κεφάλαια, αλλά δεν είμαι κάποιος που πιστεύει ότι η ελπίδα είναι στρατηγική».
Πηγή: OT
