Ο Ευρωβουλευτής, Φειδίας Παναγιώτου δημοσίευσε την επίμαχη συνέντευξή του με τον Τ/κ ηγέτη, Ερσίν Τατάρ. Το podcast τιτλοφορεί ως ο «ο ηγέτης ενός κράτους που δεν αναγνωρίζει κανείς» – «The Leader of a State that Nobody Recognizes».
Δείτε το βίντεο
Υπενθυμίζεται πως η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο λεγόμενο προεδρικό της «ΤΔΒΚ» και είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από τους πολίτες, τα κόμματα, αλλά και την κυβέρνηση. «Είναι λυπηρό ένας Ευρωβουλευτής που εξελέγη από τον κυπριακό λαό για να τον εκπροσωπεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, να προβαίνει σε ενέργειες που τυγχάνουν εκμετάλλευσης από το κατοχικό καθεστώς για προώθηση του απαράδεκτου αφηγήματος του», ανέφερε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος κ. Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης.
Μάλιστα μετά το ξέσπασμα των αντιδράσεων, ο Τ/κ ηγέτης, Ερσίν Τατάρ παρότρυνε τον Φειδία «να μην υποκύψει στις απειλές» και να δημοσιεύσει τη συνέντευξη.
Στην εισαγωγή του ο ευρωβουλευτής αναφέρει πως γνώριζε από την αρχή ότι θα υπήρχαν αντιδράσεις, ενώ παράλληλα τόνισε αρκετές φορές ότι αυτό που έκανε ήταν το σωστό.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
«Αυτό το podcast με τον Ερσίν Τατάρ, τον ηγέτη της Τουρκοκυπριακής κοινότητας, Ερσίν Τατάρ, ήταν το πιο δύσκολο podcast που έκανα ποτέ. Είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα για τη χώρα μου, την Κύπρο, όπου έχω εκλεγεί ως μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Και επειδή είμαι εκλελεγμένος πολιτικός, το να αγγίξω το Κυπριακό Πρόβλημα και να συνομιλήσω με τον ηγέτης της Τουρκοκυπριακής κοινότητας, ξέρουμε ότι αυτό θα προκαλέσει αντιδράσεις και σε πολλούς ανθρώπους δεν θα αρέσει αυτό.
Αλλά πιστεύω ότι αυτό που κάνω είναι σωστό, να πάω να συνομιλήσω με τον ηγέτη αυτή της κοινότητας και να προσπαθήσω να τους καταλάβω καλύτερα. Γιατί χωρίς αμοιβαία κατανόηση μεταξύ των δύο πλευρών, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια βιώσιμη λύση. Και γι’ αυτό πήρα την απόφαση να πάω και να κάνω αυτό το podcast.
Στα κύρια μέσα ενημέρωσης στην Κύπρο, δέχτηκα επίθεση γι’ αυτό που έκανα, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι έχω πράξει ορθά. Το έκανα αυτό, όχι επειδή θα ήταν δημοφιλές. Ήξερα ότι θα δεχόμουν πολλές αντιδράσεις. Το έκανα επειδή πιστεύω ότι ήταν μια ορθή πράξη. Και θα συνεχίσω να κάνω αυτό που πιστεύω ότι είναι σωστό, ακόμα κι αν είναι αντιδημοφιλές. Διαφωνώ με πολλά από αυτά που είπε ο Τατάρ σε αυτό το Podcast, παρ’ όλα αυτά δεν τον διέκοψα πολύ, και δεν έκοψα τίποτα από όσα ειπώθηκαν από αυτή τη συνομιλία. Και θα δείτε την πλήρη αφιλτράριστη συνέντευξη».
Η εισαγωγή του Τατάρ
«Είμαι ένας γνήσιος Τουρκοκύπριος, γεννημένος μεγαλωμένος και βασικά νιώθω ότι είμαι ένα γνήσιος Τουρκοκύπριος και φυσικά είμαι Κύπριος, αλλά είμαι Τουρκοκύπριος ξέρεις, υπάρχει πολλή συζήτηση γι’ αυτό. Μερικοί λένε ότι είμαστε Κύπριοι. Εντάξει είμαι Κύπριος αλλά είμαι και Τουρκοκύπριος. Εννοώ υπάρχει διαφορά επειδή γεννήθηκα και μεγάλωσα εδώ. Η γλώσσα μου, η θρησκεία μου, η κουλτούρα μου, το ιστορικό μου, ο πατέρας μου, η μητέρα μου, οι παπούδες μου και οι γενιές πριν από αυτούς, όλα αυτά με κάνουν γνήσιο Τουρκοκύπριο και πίστεψε με, είμαι Τουρκοκύπριος, αυτός είμαι. Κάπου-κάπου μπαίνω σε τόσες πολλές αντιπαραθέσεις, τόσες συζητήσεις, τόσες πολλές, ξέρεις, μερικές φορές νιώθω ότι οι άνθρωποι με κατακρίνουν, αλλά σίγουρα ποτέ δεν έχω αμφιβολία για το ποιος είμαι. Είμαι Τουρκοκύπριος γεννημένος μεγαλωμένος σε αυτή τη γη, σε αυτή τη γεωγραφική περιοχή. Αυτό που διαμορφώνει τον χαρακτήρα μου, εν είναι μόνο το που γεννήθηκα. Βέβαια είναι σημαντικό το που γεννιέσαι, γεννήθηκα στην Κύπρο αλλά έχω ένα τουρκικό υπόβαθρο, οπότε είμαι Τουρκοκύπριος και είναι ένας μοναδικός χαρακτήρας».
Απόσπασμα από το podcast
Φειδίας: Ποια πιστεύεις είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισες αυτά τα πέντε χρόνια;
Τατάρ: Κοίταξε, είμαστε ένα κράτος όπως ίσως κατανοήσεις όταν κυκλοφορήσεις στον βορά, έχουμε πολυτέλεια σε όλους του θεσμούς τη δική μας συνέλευση, δικά μας δικαστήρια, τους δικούς μα θεσμούς, τα δικά μας υπουργεία, έχουμε τη δική μας αστυνομία, τα δικά μας δικαστήρια, δήμους, ό,τι έχουν άλλες χώρες, το έχουμε στο βορρά. Και είμαστε ένας διαφορετικός λαός. Είμαστε Κύπριοι αλλά όπως εξηγώ, είμαστε Τουρκοκύπριοι και έχουμε δικαίωμα αυτοδιάθεσης να κυβερνάμε τους εαυτούς μας. Οπότε είναι πρόκληση αυτό, προφανώς, να γίνει αποδεκτό. Έχουμε κάποια πολιτικά προβλήματα, επειδή δυστυχώς για μας η Κυπριακή Δημοκρατία η οποία ιδρύθηκε το 1960 και οι Τουρκοκύπριοι είμαστε συνιδρυτές της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν υπάρχει θέμα πλειονότητας-μειοψηφίας εδώ σε αυτό τον τόπο. Όταν διαβάζει την ιστορία και πως εξελίχθηκαν τα πράγματα, υπάρχουν δύο λαοί. Τουρκοκύπριοι, Ελληνοκύπριοι, μην κοιτά τους αριθμούς. Πολλοί από εμάς εγκατέλειψαν τη χώρα. Έχουμε μάλλον 300.000 στο Ηνωμένο Βασίλειο, άλλους 100.000 στην Αυστραλία, αλλά πιθανώς μισό εκατομμύριο στην Τουρκία. Οπότε υπάρχει ένα Τουρκοκυπριακό στοιχείο.
Φειδίας: Πόσοι πιστεύεις συνολικά στον κόσμο
Τατάρ: Πάνω από ένα εκατομμύριο.
Φειδίας: Πόσοι ζουν εδώ;
Tατάρ: Mισό εκατομμύριο Τουρκοκύπριοι και ο ποιοιτής μας Μπεχσιέ Κεμάλ είπε ότι έχουμε τους διπλάσιους κάτω από το έδαφος. Αυοτί οι άνθρωποι που έφυγαν, αυτοί που πέθαναν έχουν ποιήματα, έχουν μουσική, έχουν αυτό, έχουν εκείνο, και είναι παντού. Η άλλη πλευρά θα έπρεπε να το εκτιμήσει αυτό. Είμαστε ένας λαός, ένα Τουρκοκυπριακό «έθνος» εντός των εισαγωγικών. Πρέπει να έχουμε τον σεβασμό που μας αξίζει. Πρέπει να συνυπάρξουμε σε αυτό το νησί. Η συνύπαρξη είναι πολύ σημαντική.
Φειδίας: Όπως καταλαβαίνω, η μεγαλύτερη πρόκληση σας είναι ότι η μόνη χώρα που σας αναγνωρίζει είναι η Τουρκία αυτό εξηγείς, γι’ αυτό ρώτησα για την πρόκληση.
Τατάρ: Πολιτική διπλωματική αναγνώριση ναι, Τουρκία. Ωστόσο έχουμε πολλές χώρες, τουρκογενείς χώρες, το Πακιστάν και διάφορες χώρες που μας σέβονται που μας καταλαβαίνουν που έχουν αναπτύξει πολλούς πολιτιστικούς, οικονομικούς δεσμούς μαζί με τη βόρεια Κύπρο. Αλλα όταν πρόκετια για πολιτική αναγνώριση, προφανώς έχουν πρόβλημα επειδή τα Ηνωμένα Έθνη σφράγισαν με απόφαση που πήραν το 1964 ότι αναγνωρίζουμε μόνο την Κυπριακή Δημοκρατία μέχρι να βρεθεί λύση δεν θα αναγνωρίσουν το Τουρκοκυπριακό στοιχείο. Παρ’ όλα αυτά έχουν περάσει 62 χρόνια κα ιακόμα ψάχνουμε λύση. Τώρα αυτό είναι δύσκολο να εξηγηθεί επειδή τα τελευταία 62 χρόνια διάφορα ολοκληρωμένα σχέδια διευθέτησης ήταν στο τραπέζι, αλλά δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία.
Φειδίας: Δεν είσαι αισιόδοξος για το μέλλον ότι μπορούμε να βρούμε λύση;
Tατάρ: Πάντα πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι. Ποτέ δεν πρέπει να χάνουμε την ελπίδα μας. Ωστόσο, οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να καταλάβουν αν πρόκειται να έχουμε δίκαιη, εφικτή, βιώσιμη λύση. Πρέπει να σεβαστούν το Τουρκοκυπριακό στοιχείο, ότι μα αξίζει η κυριαρχία μας. Η κυριαρχία είναι λέξη κλειδί. Άρα έχουμε ένα Ελληνοκύπριο κυρίαρχο λαό στον νότο αλλά πρέπει επίσης να αναγνωρίσετε ότι υπάρχει κυρίαρχος λαός στον βορρά και πρέπει να ξέρουμε πως να συνυπάρξουμε βοράς και νότος μαζί. Αν μπορούμε να ενωθούμε σε αυτή την συνύπαρξη και να μάθουμε πως να ζούμε δίπλα-δίπλα σε μια φιλική σχέση, ειδικά στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Ελπίζω μια μέρα εμείς ως ένα διαφορετικό κράτος να είμαστε επίσης στην Ευρώπη. Τότε στην Ευρώπη μπορείς να διασχίσεις, μπορείς να αγοράσεις γη, μπορείς να χτίσεις το δικό σου σπίτι, μπορείς να ιδρύσεις επιχείρηση.
Φειδίας: Θέλω να μου εξηγήσεις πως ακριβώς πιστεύεις ότι θα μοιάζει η λύση δύο κρατών αλλά αργότερα. Θέλω πρώτα να καταλάβω, όλοι στην Ελληνοκυπριακή πλευρά σε θεωρούν ως ο «κύριος Λύσης Δύο Κρατών». Λοιπόν θέλουμε να καταλάβουμε επίσης πως σου προέκυψε τέτοια λύση και κατά πόσο πιστεύες έτσι από νεαρή ηλικία;
Tατάρ: Πως εξελίχθηκε; Έχω άρθρα πριν 30 χρόνια.
Φειδείας: Εξήγησε μας
Τατάρ: Πριν από 30 χρόνια έγγραφα άρθρα ότι ο καλύτερος τρόπος προς τα μπρος θα ήταν η λύση δύο κρατών. Επειδή ο τρόπος με τον οποίο τα πράγματα αναπτύχθηκαν και εξελίχθηκαν οι Ελληνοκύπριοι ως η ισχυρότερη κοινότητα επειδή είναι αριθμητικά περισσότεροι και έχουν διασυνδέσεις, και λόγω της απόφασης του 1964, επομένως δεν θα τα αφήσουν ποτέ και θα θέλουν πάντα η Κυπριακή Δημοκρατία να συνεχίσει και οι Τουρκοκύπριοι να είναι κατά κάποιο τρόπο μέρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ως μειονότητα. Αυτός είναι ο φόβος μας. Αυτή είναι η δυσανασχέτηση μας. Για να μπορέσουμε να συνυπάρξουμε με βιώσιμο τρόπο. Οι δύο σημαντικές λέξεις είναι συνύπαρξη και βιωσιμότητα. Επειδή δεν έχει νόημα, όπως το 1960, να έχει μια συμφωνία, μετά από τρία χρόνια όλα κατέρρευσαν. Άρα πρέπει να έχουμε μια βιώσιμη λύση. Για να βρεθεί μια βιώσιμη λύση, πρέπει να ικανοποιήσουμε τις δύο πλευρές. Για να ικανοποιηθούν και οι δύο πλευρές, πρώτα η ασφάλεια, και το δεύτερο είναι να μπορείς να καθορίσει το δικό σου μέλλον. Αυτή η κοινότητα, οι Τουρκοκύπριοι αξίζουν.
Φειδίας: Πότε άρχισες να διαμορφώνεις αυτή την άποψη;
Τατάρ: Όταν ήμουν 30 ετών άκουγα τον πατέρα μου να λέει ότι ποτέ δεν θα μπορέσεις να μοιραστείς την Κυπριακή Δημοκρατία. Επειδή οι Ελληνοκύπριοι πιστεύουν κατά κύριο λόγο ότι η Κυπριακή Δημοκρατία τους ανήκει. Είναι ένα ενιαίο κράτος. Ενώ όταν ιδρύθηκε το 1960, η κατανόηση ήταν ότι, σύμφωνα με το Σύνταγμα, υπογεγραμμένη από τον Μακάριο για τους Ελληνοκύπριους, και τον Δρ Φαζίλ Κιουτσούκ για τους Τουρκοκυπρίους, και ήταν αυτό που λέγεται λειτουργικός φεντεραλισμός. Αλλά οι Ελληνοκύπριοι, ίσως με κάποιους ανθρώπους από την Ελλάδα, την πίεση τους, επειδή πάντα δεν ξέρω κατά πόσο το κατανοείς αυτό η όχι αλλά η χούντα στην Ελλάδα και οι συνεργάτες τους εδώ, η ΕΟΚΑ Β, είχαν πάντα στο μυαλό τους την ένωση με την Ελλάδα, ΕΟΚΑ, Ένωσις, η ένωση με την Ελλάδα. Πάντοτε ήταν σύμφωνα με τη δική μας άποψη ο τελικός εθνικός στόχος της εκκλησίας. Η λέξη εκείνη πάντα φόβιζε τους Τουρκοκυπρίους και το 1964 όταν τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν στραβά, μετά τα γεγονότα του ’63 έγιναν όλα εμφανή ότι αυτό που γινόταν ήταν με τον Γρίβα και τους άλλους που έρχονταν από την Ελλάδα, με κάποιο τρόπο, να ενώσουν την Κύπρο με την Ελλάδα και να δημιουργήσουν τη μεγάλη Ελληνική αυτοκρατορία. Ελλάδα, Ρόδος, Κρήτη, ανατολική Μεσόγειας με όλες τις θάλασσες και με την Κύπρο, την οποία στην Ελλάδα προφανώς αποκαλούσαν 13ο νησί.
