Ένα ερώτημα του «ενός εκατομμυρίου δολαρίων» θα βασανίζει τους κορυφαίους κεντρικούς τραπεζίτες του κόσμου, οι οποίοι συναντώνται από απόψε στη Σίντρα της Πορτογαλίας: μήπως το νομισματικό σύστημα που επικεντρώνεται στο αμερικανικό νόμισμα αρχίζει να διαλύεται;
Οι επικεφαλής των κεντρικών τραπεζών των Ηνωμένων Πολιτειών, της ευρωζώνης, της Βρετανίας, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας θα έχουν επίσης την ευκαιρία να εκφράσουν τις απόψεις τους σχετικά με το πώς οι παγκόσμιες εμπορικές εντάσεις και ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή επηρεάζουν τις προοπτικές για τον πληθωρισμό και την ανάπτυξη στην ετήσια συνάντηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Αλλά με τον πληθωρισμό να φαίνεται ότι βρίσκεται υπό έλεγχο στις περισσότερες χώρες, το πολύ βαθύτερο ζήτημα που είναι πιθανό να διαποτίσει τις συζητήσεις τους είναι αν οι προστατευτικές και απρόβλεπτες οικονομικές πολιτικές του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ μπορούν να σημάνουν το τέλος για ένα σύστημα που κυβερνά τον παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό τομέα εδώ και 80 χρόνια;
«Όπως όλοι οι άλλοι, αγωνίζονται να καταλάβουν σε τι είδους κόσμο οδεύουμε», εξηγεί στο Reuters, η επικεφαλής οικονομολόγος της BNP Paribas, Ιζαμπέλ Ματέος ι Λάγκο, η οποία θα παραστεί επίσης στο φόρουμ στη γραφική ορεινή πόλη κοντά στη Λισαβόνα.
«Πιθανότατα έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν πρόκειται να λάβουμε απαντήσεις σύντομα. Έτσι, το ερώτημα είναι: Πώς ασκείται η νομισματική πολιτική σε ένα τέτοιο περιβάλλον;»
Το τετ α τετ Λαγκάρντ – Πάουελ
Οι επενδυτές ελπίζουν να λάβουν κάποιες ενδείξεις όταν ο πρόεδρος της Fed, Τζερόμ Πάουελ, η πρόεδρος της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, και οι διοικητές των κεντρικών τραπεζών της Ιαπωνίας, της Βρετανίας και της Νότιας Κορέας, συναντηθούν για μια συζήτηση σε πάνελ στο Φόρουμ της ΕΚΤ για τις Κεντρικές Τραπεζικές Συναλλαγές την Τρίτη το απόγευμα.
Μεταξύ αυτών, ο Πάουελ πιθανότατα θα βρίσκεται στην πιο «καυτή» θέση. Έχει δεχθεί έντονες πιέσεις από τον Τραμπ να μειώσει τα επιτόκια, αλλά μέχρι στιγμής έχει αντισταθεί.
Οποιαδήποτε ένδειξη ότι η ανεξαρτησία της Fed από τον Λευκό Οίκο απειλείται θα μπορούσε να διαβρώσει την κατάσταση του δολαρίου ως το νόμισμα επιλογής παγκοσμίως για συναλλαγές, αποταμίευση και επενδύσεις.
Με τη θέση του να ενισχύεται από μια πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, ο Πάουελ είναι πιθανό να επιμείνει στις θέσεις του. Αλλά αντιμετωπίζει μια ολοένα και πιο διχασμένη Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ανοικτής Αγοράς.
Ο Τραμπ μπορεί επίσης να ορίσει τον διάδοχο του Πάουελ πολύ πριν από τη λήξη της θητείας του τον επόμενο Μάιο, υπονομεύοντας ενδεχομένως το μήνυμα του Πάουελ.
«Ένας διάδοχος που η αγορά θεωρεί ότι είναι πιο ανοιχτός στο να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του Τραμπ… κινδυνεύει να βλάψει την ανεξαρτησία της Fed στη χάραξη πολιτικής», έγραψαν οι οικονομολόγοι της Investec.
Αυτοί οι φόβοι έχουν οδηγήσει το δολάριο σε σχεδόν τετραετές χαμηλό, στα 1,17 δολάρια έναντι του ευρώ τους τελευταίους μήνες.
Ήρθε η στιγμή του ευρώ;
Όπως υπογραμμίζει το Reuters, η πρόεδρος της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, θα βρίσκεται σε μια σχετικά πρωτότυπη θέση για οποιονδήποτε επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας της ευρωζώνης: θα προωθήσει το ενιαίο νόμισμα ως προπύργιο σταθερότητας.
Ενώ ο προκάτοχός της, Μάριο Ντράγκι, αντιμετώπιζε εικασίες για κατάρρευση του ευρώ μέχρι πριν από λίγα μόνο χρόνια, η Λαγκάρντ εκμεταλλεύεται τα δεινά του δολαρίου για να προωθήσει τη «στιγμή του ευρώ».
Αν η απαισιοδοξία για το ενιαίο νόμισμα αποδείχθηκε υπερβολική πριν από μια δεκαετία, οι οικονομολόγοι – και η ίδια η Λαγκάρντ – είναι ανένδοτοι στην άποψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει να κάνει πολλά για να ανεβάσει το ευρώ από τη δεύτερη θέση που κατέχει στον παγκόσμιο πίνακα νομισμάτων.
«Η ΕΕ, που εξακολουθεί να αποτελεί περισσότερο μια συνομοσπονδία κρατών παρά κάτι που μοιάζει με ένωση, θεωρείται ευρέως ότι χρειάζεται μεγαλύτερη χρηματοοικονομική, οικονομική και στρατιωτική ολοκλήρωση προτού μπορέσει να αμφισβητήσει το καθεστώς του δολαρίου», γράφει το Reuters.
Ένα καθαρό 16% των 75 κεντρικών τραπεζών που συμμετείχαν σε έρευνα του OMFIF δήλωσαν ότι σχεδιάζουν να αυξήσουν τις διακρατήσεις τους σε ευρώ τους επόμενους 12 έως 24 μήνες, καθιστώντας το το νόμισμα με τη μεγαλύτερη ζήτηση, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ λιγότερο δημοφιλές από τον χρυσό.
Τα «άλλα» διλήμματα
Οι κεντρικοί τραπεζίτες της Νότιας Κορέας, της Ιαπωνίας και της Βρετανίας είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν και οι ίδιοι ορισμένα δύσκολα ερωτήματα.
Η Τράπεζα της Ιαπωνίας γίνεται ολοένα και πιο επιφυλακτική όσον αφορά την αύξηση των επιτοκίων, παρά κάποιες εσωτερικές επιφυλάξεις και τον άκαμπτο πληθωρισμό στις τιμές των τροφίμων, λόγω του αναμενόμενου αντίκτυπου των αμερικανικών δασμών.
Η Τράπεζα της Κορέας, η οποία φοβόταν μια πλημμύρα φθηνών κινεζικών προϊόντων, θα μπορούσε να αναγκαστεί να τερματίσει τον τρέχοντα κύκλο χαλάρωσης λόγω μιας ξαφνικής ανάκαμψης στην αγορά ακινήτων.
Η Τράπεζα της Αγγλίας, όπου τρεις από τους εννέα υπεύθυνους χάραξης πολιτικής ψήφισαν υπέρ της μείωσης νωρίτερα αυτόν τον μήνα, προσπαθεί επίσης να διαπιστώσει εάν τα σημάδια επιβράδυνσης στην αγορά εργασίας θα μετριάσουν τις ακόμη ισχυρές πληθωριστικές πιέσεις από την ταχεία αύξηση των μισθών.
Πηγή: ΟΤ
