Κώστας Μαυρίδης*
Το 2019-2020, το καθεστώς Ερντογάν, απειλώντας κατάληψη ελληνικών νησιών, προχώρησε σε παρανομίες στην Κυπριακή ΑΟΖ και στο Αιγαίο με έρευνες εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, σε παρεμβάσεις εντός της Ελληνικής δικαιοδοσίας σε αέρα, στεριά και θάλασσα και στο «Τουρκολιβυκό Μνημόνιο» το οποίο καταδικάστηκε από την ΕΕ ως νομικά ανυπόστατο. Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης ανέλαβε τότε μια εκστρατεία ενημέρωσης στην ΕΕ, σε ενδιαφερόμενα κράτη μέχρι τις ΗΠΑ, καθιστώντας σαφές ότι η Ελλάδα θα προασπιστεί με όλα τα μέσα τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα της απέναντι στην παρανομούσα Τουρκία. Με αξιοπιστία στο εξωτερικό και αυτοπεποίθηση στο εσωτερικό, κατάφερε να συστρατεύσει τον Ελληνισμό σε Ελλάδα, Κύπρο και διασπορά, αλλά μετά την επανεκλογή του, ακολούθησε μια κωλοτούμπα, καθιερώνοντας ως εξωτερική πολιτική του, τον κατευνασμό που προβάλλει για δεκαετίες το ίδρυμα «ΕΛΙΑΜΕΠ» της Αθήνας, με τις χρηματοδοτήσεις του από το εξωτερικό και την υπέρμετρη προβολή του στα εγχώρια ΜΜΕ. Ο κατευνασμός του ΕΛΙΑΜΕΠ για την Τουρκία επικεντρώνεται στις εξής διαχρονικές θέσεις
α) για μετάθεση των τουρκικών παρανομιών από το Ευρωπαϊκό στο διμερές πλαίσιο και
β) για μόνιμο δίλημμα: Διάλογος (δηλαδή υποχωρήσεις) ή πόλεμος.
Αυτές οι θεωρίες από τους … ειδικούς! Κι ενώ η Τουρκία είχε αμέτρητες αφορμές για σύρραξη, απέφευγε επιμελώς οτιδήποτε θα καθιστούσε την σύρραξη αναπόφευκτη (π.χ. κατάληψη Καστελλόριζου), στο ΕΛΙΑΜΕΠ νομίζουν ότι ο πόλεμος αποφεύγεται για δεκαετίες λόγω του «διαλόγου» με την Τουρκία και όχι λόγω πρωτίστως της αποτρεπτικής αμυντικής ισχύος.
Με τον πόλεμο στην Ουκρανία από το 2021, οι αντοχές του ΝΑΤΟ δοκιμάζονται για πρώτη φορά τόσο πολύ. Καθώς ΗΠΑ και ΕΕ επιδίωκαν την πάση θυσία αποφυγή ενός Ελληνοτουκικού πολέμου, που θα τίναζε στον αέρα οριστικά το ΝΑΤΟ (όπως οι ΗΠΑ επεδίωκαν το 1974 στην τουρκική εισβολή), στο ΕΛΙΑΜΕΠ έμειναν στο δίλημμα «συνομιλίες ή πόλεμος». Έτσι, αμέτρητες φορές το ΕΛΙΑΜΕΠ διαψεύστηκε κι επιβεβαιώθηκαν οι σκεπτόμενοι πολίτες, αλλά από το 2023 επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ελληνικής Κυβέρνησης είναι ο κορυφαίος του κατευνασμού στο ΕΛΙΑΜΕΠ Γ. Γεραπετρίτης, ως Υπουργός Εξωτερικών! Η Αθήνα των κ. Μητσοτάκη-Γεραπτερίτη έχει καθιερώσει την αποτυχημένη ιδεοληψία του ΕΛΙΑΜΕΠ ως πολιτική στα Ευρωτουρκικά κι απέναντι στον νεο-οθωμανικό επεκτατισμό. Οι παρανομίες της Τουρκίας μετατέθηκαν στο διμερές πλαίσιο, όπως επέμενε για δεκαετίες η Τουρκία και ο τουρκικός επεκτατισμός και παρανομίες ονομάστηκαν … «διαφορές» με συμφωνία Φιλίας με το καθεστώς Ερντογάν, ανατροπή κυρώσεων της ΕΕ κατά της Τουρκίας, όλα με κέρδος τα …«ήρεμα νερά» του Γεραπετρίτη. Τώρα, η Τουρκία διεκδικεί όλα όσα συσσωρεύρηκαν μαζί με ρόλο στην Ευρωάμυνα, προβάλλοντας την «ηρεμία» που της πρόσφερε η Αθήνα! Παρεμπιπτόντως, τις προάλλες, μια ομάδα «ειδικών», με τον επικεφαλής του Προγράμματος στο ΕΛΙΑΜΕΠ Ν. Γρηγοριάδη, επισκέφτηκαν τον κατοχικό εκπρόσωπο Τατάρ στα κατεχόμενα και συνομίλησαν δίπλα στην σημαία του κατοχικού μορφώματος (φωτογραφία επισυνάπτεται).
Εν μέσω πρωτόγνωρων ευνοϊκών συνθηκών, η πολιτική του ΕΛΙΑΜΕΠ κατάφερε να «κανονικοποιήσει» την τουρκική επεκτατικότητα (κατοχή στην Κύπρο, παρανομίες στο Αιγαίο) και να ανοίξει τουρκικό ρόλο στην Ευρωάμυνα, ενώ στην Αθήνα η πλέον αξιόπιστη κριτική δεν προέρχεται από την αντιπολίτευση αλλά από προσωπικότητες του περίγυρου της Κυβέρνησης.
*Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ – S&D
