Όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα σήμερα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία για την επερχόμενη τηλεφωνική συνομιλία που αναμένεται να έχουν εντός της ημέρας Ντόναλντ Τραμπ και Βλάντιμιρ Πούτιν και η οποία είναι πιθανό να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της μελλοντικής πορείας της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
Και ενώ οι επιθέσεις συνεχίζονται πάνω από τον ουρανό του Κιέβου και της Μόσχας, ο Τραμπ μοιάζει ολοένα και πιο απογοητευμένος από τις προσπάθειες μεσολάβησης για την επίτευξη ειρήνης. Την ίδια ώρα, Μόσχα και Κίεβο αγωνίζονται αμφότερες να αποδείξουν ότι το πραγματικό εμπόδιο για την επίτευξη ειρήνης είναι η άλλη πλευρά ελπίζοντας να μετατοπίσουν την ευμετάβλητη γνώμη του Τραμπ, τουλάχιστον για λίγο, προς το μέρος τους.
Ευρωπαίοι αξιωματούχοι λένε ότι επιθυμούν επίσης να μιλήσουν με τον Τραμπ πριν από την τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Πούτιν, εν μέσω ανησυχιών ότι η άποψη του Τραμπ για τη σύγκρουση μπορεί να διαμορφωθεί από το ποιος θα του μιλήσει τελευταίος. Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο μήνα, μετά τη συνομιλία που είχαν Τραμπ – Ζελένσκι στην κηδεία του πάπα Φραγκίσκου, ο αμερικανός πρόεδρος στη συνέχεια έκανε μερικά από τα πιο επικριτικά του σχόλια προς τον Ρώσο πρόεδρο για την πυραυλικής επίθεσης στο Κίεβο, προσθέτοντας ότι δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν ο Ρώσος ηγέτης θέλει πραγματικά να τερματιστεί ο πόλεμος.
Όσο διαρκεί η τηλεφωνική συνομιλία της Δευτέρας, ο Πούτιν – ο οποίος αρνήθηκε να αποδεχτεί μια 30ήμερη εκεχειρία που ζήτησε ο Πρόεδρος Τραμπ και στην οποία συμφώνησε και η Ουκρανία- θα μπορεί να την αξιοποιήσει είτε δίνοντας επιχειρηματικά κίνητρα, είτε με κολακείες είτε και με επικρίσεις.
Ο Τραμπ και ο Πούτιν φαίνεται ήδη να μοιράζονται μια ακλόνητη πεποίθηση ότι μόνο αυτοί έχουν την προσωπική εξουσία και τις δεξιότητες για να διευθετήσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία, ενώ οι Ευρωπαίοι και οι ίδιοι οι Ουκρανοί θα κάνουν τελικά ό,τι συμφωνήσουν οι δυο τους.
Ο μεγάλος φόβος των Ουκρανών είναι ότι οι δύο ηγέτες θα καταρτίσουν το δικό τους ειρηνευτικό σχέδιο τηλεφωνικά και στη συνέχεια ενδεχομένως θα επιδιώξουν να επιβάλουν τους όρους του Πούτιν υπό την απειλή της απόσυρσης της ζωτικής στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας των ΗΠΑ.
Ο Πρόεδρος Τραμπ έχει επίσης επιρροή στη Ρωσία, αν επιλέξει να τη χρησιμοποιήσει. Με τα θύματα από τις επιθέσεις να αυξάνονται και την οικονομία της να συρρικνώνεται, το Κρεμλίνο αναμφίβολα θέλει να αποφύγει να πιέσει περαιτέρω έναν ήδη θυμωμένο Τραμπ το οποίο μπορεί ενδεχομένως να οδηγήσει στον διπλασιασμό της υποστήριξης των ΗΠΑ προς την ουκρανική πολεμική προσπάθεια.
Όπως πάντα, το πρόβλημα παραμένει ότι ούτε η Ρωσία ούτε η Ουκρανία είναι προς το παρόν πρόθυμες να αποδεχτούν τους ελάχιστους όρους η μία της άλλης, να κάνουν αρκετούς συμβιβασμούς ώστε να ικανοποιήσουν την άλλη πλευρά.
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι οι συνομιλίες –είτε απευθείας, είτε πρόσωπο με πρόσωπο, είτε τηλεφωνικά– είναι άσκοπες. Αν μη τι άλλο, μπορούν να αναδείξουν πόσο μακριά βρίσκονται στην πραγματικότητα οι δύο πλευρές.Αλλά αυτό που μπορεί να σημαίνει είναι ότι, ακόμη και υπό την πίεση των ΗΠΑ, ακόμη και μετά από μια άμεση τηλεφωνική κλήση με τον Πρόεδρο Τραμπ, τόσο η Μόσχα όσο και το Κίεβο μπορεί να επιλέξουν να συνεχίσουν τον πόλεμο.
