Το 13% των εργαζομένων απουσίασαν από μία μέχρι και πάνω από 11 ημέρες ετησίως από την εργασία τους λόγω ψυχολογικής πίεσης, δείχνουν στοιχεία έρευνας που διενήργησε η ΣΕΚ με θέμα την ασφάλεια και υγεία στους χώρους εργασίας στην Κύπρο, που παρουσιάστηκε την Τρίτη σε διάσκεψη Τύπου στο Μέγαρο της ΣΕΚ.
Επιπλέον, σύμφωνα με τα στοιχεία, το κόστος των εργατικών ατυχημάτων στην οικονομία ανέρχεται στα €58 εκ. τον χρόνο.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρθηκε, 62.400 εργαζόμενοι σε σύνολο 480.000, συμπεριλαμβανομένων των αυτοεργοδοτούμενων, απουσίασαν από μία μέχρι και πέραν των 11 ημερών ετησίως λόγω ψυχολογικής πίεσης.
Ακόμα, το 7% των εργαζομένων, που αντιστοιχεί σε 33.600 υπαλλήλους, έχουν εμπλακεί σε εργατικό ατύχημα τους τελευταίους 36 μήνες, σύμφωνα με τις απαντήσεις εργοδοτών. Αυτοί, απουσίασαν κατά μέσο όρο 46 μέρες την τριετία. Όπως υπολόγισε η ΣΕΚ με βάση τα αποτελέσματα, κάθε τριετία χάνονται 12.364.800 εργατοώρες, με υπολογιζόμενο κόστος €173.107.200 ανά τριετία, που αντιστοιχεί σε ετήσιο κόστος €58 εκ.
Η έρευνα της ΣΕΚ διεξάχθηκε τον Ιούλιο 2024 από τον Οργανισμό IMR/University of Nicosia και υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Πολιτικής Συνοχής «ΘΑλΕΙΑ 2021-2027». Όπως αναφέρθηκε κατά την παρουσίαση των ευρημάτων, μέσα από την έρευνα «διαφαίνεται η έλλειψη επαρκούς εκπαίδευσης και κατάρτισης, όπως επίσης και κουλτούρας εργασιακής ασφάλειας στην κυπριακή κοινωνία».
Σημαντική πτυχή της έρευνας ήταν και οι ψυχοκοινωνικοί κίνδυνοι, που περιλαμβάνουν το εργασιακό άγχος, την ψυχική εξουθένωση και τις διαπροσωπικές συγκρούσεις, παράγοντες με σοβαρό αντίκτυπο στη σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων.
Άλλο εύρημα της έρευνας ήταν ότι οι εργαζόμενοι στην Κύπρο αισθάνονται γενικά ασφαλείς στην εργασία τους (64% πολύ ασφαλείς, 31% κάπως ασφαλείς) και πιστεύουν ότι οι εργοδότες τους συμμορφώνονται με τις σχετικές νομοθεσίες. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι το 75% των νέων εργαζομένων ηλικίας 18-24 ετών αισθάνονται πιο ασφαλείς στην εργασία τους, σε σύγκριση με τους εργαζόμενους ηλικίας 25-44 ετών (68%) και 45-64 ετών (57%).
Όπως αναφέρθηκε, οι κλάδοι στους οποίους καταγράφεται η μεγαλύτερη ανασφάλεια είναι ο κλάδος των οικοδομών και του τομέα των μεταφορών.
Σε ερώτηση κατά πόσο οι εργαζόμενοι έτυχαν εκπαίδευσης για θέματα ασφάλειας και υγείας την τρέχουσα χρονιά, μόνο το 27% απάντησε θετικά. Επίσης, ένας στους δύο εργαζόμενους (52%) δεν γνωρίζει αν υπάρχει Επιτροπή Ασφάλειας και Υγείας στην εργασία του, παρόλο που αυτή προβλέπεται από τη νομοθεσία.
Ακόμα, το 77% των εργαζομένων δεν γνωρίζει αν ο εργοδότης του διαθέτει διαδικασίες ή πολιτικές διαχείρισης του άγχους στον χώρο εργασίας, παρόλο που ένας στους δύο εργοδότες δηλώνουν ότι διαθέτουν τέτοιες πολιτικές.
Θετική η επίδραση της πανδημίας
Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων στην έρευνα ανέφερε ότι η εφαρμογή των μέτρων για την αναχαίτιση του κορωνοϊού συνέβαλε στην ενίσχυση της κουλτούρας ασφάλειας, καθώς οι εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να εφαρμόσουν γρήγορα νέους κανονισμούς, όπως η χρήση μάσκας και η τήρηση αποστάσεων.
Όπως αναφέρθηκε, η πανδημία έδειξε ότι η συμμόρφωση με τα μέτρα ασφαλείας και υγείας είναι εφικτή όταν οι εργαζόμενοι είναι ενημερωμένοι και κατανοούν το προσωπικό ρίσκο που διατρέχουν.
Τονίστηκε, επίσης, η σημασία της εκπαίδευσης, που θεωρείται απαραίτητη για την ενίσχυση της ικανότητας των εργαζομένων να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται κινδύνους, για την κατανόηση της αναγκαιότητας της λήψης μέτρων και γενικότερα για την ανάπτυξη κουλτούρας ασφάλειας και πρόληψης. Σημειώθηκε, επίσης, ότι υπάρχει χάσμα ανάμεσα στη θεωρητική εκπαίδευση και την πρακτική εφαρμογή της στον χώρο εργασίας.
Εισηγήσεις ΣΕΚ
Στον αρχικό του χαιρετισμό, ο Γενικός Γραμματέας της ΣΕΚ, Ανδρέας Μάτσας, είπε ότι η συγκεκριμένη έρευνα, η οποία χρηματοδοτήθηκε από ευρωπαϊκούς πόρους, θα αξιοποιηθεί για την τεκμηρίωση των επιχειρημάτων σε μια σειρά εργασιακών θεμάτων.
Μάλιστα, ανέφερε ότι το συγκεκριμένο θέμα συνδέεται και με την αναγκαιότητα επέκτασης των συλλογικών συμβάσεων, καθώς μπορούν να ενταχθούν σε αυτές στοιχεία και δικαιώματα που συνδέονται με τις συνθήκες ασφάλειας και υγείας στην εργασία.
Ο Γενικός Οργανωτικός της ΣΕΚ, Πανίκος Αργυρίδης, είπε ότι η συντεχνία, λαμβάνοντας υπόψη τα ευρήματα της έρευνας, αναδιαμόρφωσε τις πολιτικές και στρατηγικές της.
Συγκεκριμένα, οι πολιτικές της προτεραιότητες συνοψίζονται σε πέντε ενότητες: την ενίσχυση της εκπαίδευσης και κατάρτισης, την ενίσχυση του νομοθετικού και εποπτικού πλαισίου, την ανάπτυξη κουλτούρας πρόληψης και ευθύνης, την προσαρμογή στις κλιματικές συνθήκες και την ενίσχυση υποστήριξης και στις μακροπρόθεσμες πολιτικές και την οικονομική στήριξη.
Αναλυτικότερα, είπε ότι χρειάζεται να ενισχυθούν τα εκπαιδευτικά προγράμματα που προσφέρονται στους εργαζόμενους, ενώ αυτά πρέπει να επεκταθούν και σε νεαρότερες ηλικίες, ακόμα και πριν από την ένταξή τους στην αγορά εργασίας. Έκανε, επίσης, αναφορά στην ανάγκη αντιμετώπισης γλωσσικών και πολιτιστικών φραγμών που αντιμετωπίζουν οι ξένοι εργαζόμενοι στην Κύπρο, σημειώνοντας ότι πολλά από τα εργατικά ατυχήματα καταγράφονται λόγω μη κατανόησης των οδηγιών.
Ακόμα, η ΣΕΚ ζήτησε όπως το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας αυξήσει τους ελέγχους, σημειώνοντας την ανάγκη περαιτέρω στελέχωσης του Τμήματος. Προτείνει, ακόμη, την αύξηση των ποινών, όχι ως αυτοσκοπός, αλλά με στόχο τη συμμόρφωση και την ανάπτυξη κουλτούρας ευθύνης. Επιπλέον, σημειώνει την ανάγκη νομοθετικής κατοχύρωσης των μελών των Επιτροπών Ασφάλειας και Υγείας, καθώς, όπως είπε ο κ. Αργυρίδης, ενώ εντοπίζουν κινδύνους δεν προχωρούν στο επόμενο βήμα, «γιατί φοβούνται για την απασχόληση τους».
Πρότεινε, επίσης, τη διεύρυνση της υποχρεωτικής πιστοποίησης εκπαίδευσης για χρήση συγκεκριμένων μηχανημάτων και εξοπλισμών και την επέκταση του θεσμού του γιατρού εργασίας.
Όσον αφορά την προσαρμογή στις κλιματικές συνθήκες, ο κ. Αργυρίδης πρότεινε την κωδικοποίηση επιπρόσθετων μέτρων που συνδέονται με τις κλιματικές συνθήκες, π.χ. των ακραίων θερμοκρασιών, και να υπάρχει τακτικός έλεγχος σε εργοτάξια. Πρότεινε, ακόμη, την ανάπτυξη συστήματος επιβράβευσης, που θα λειτουργεί ως κίνητρο για τους εργοδότες για τήρηση βέλτιστων πρακτικών σε θέματα ασφάλειας και υγείας.
Τέλος, πρότεινε την ένταξη στις Συλλογικές Συμβάσεις συγκεκριμένων άρθρων που να διασυνδέονται με την ενίσχυση των πολιτικών και μέτρων ασφάλειας και υγείας, καλύπτοντας τις τυπικές μορφές απασχόλησης, όσο και την τηλεργασία και τις άλλες νέες μορφές απασχόλησης, όπου, όπως ειπώθηκε, καταγράφονται χαμηλότερα επίπεδα ασφάλειας και υγείας.
Όπως σημείωσε, το κόστος από τα εργατικά ατυχήματα ανέρχεται στο 3-4% του ΑΕΠ. Είπε ότι αυτό το ποσό που χάνεται, θα μπορούσε να επενδυθεί για χρηματοδότηση των παραπάνω προτάσεων ή και για οικονομική στήριξη των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα των μικρομεσαίων, αλλά και για τον σχεδιασμό μακροχρόνιων πολιτικών που θα δημιουργούν θετική κουλτούρα προστασίας στους χώρους εργασίας.
Καταληκτικά, ανέφερε ότι η ΣΕΚ αναλαμβάνει εκστρατεία ευαισθητοποίησης για τα βασικά δικαιώματα και υποχρεώσεις των εργαζομένων, ενώ επεκτείνει και τη γραμμή στήριξης που διαθέτει (77775575), που σήμερα εστιάζεται στα θέματα ψυχικής υγείας και αντιμετώπισης της παρενόχλησης στους χώρους εργασίας και θα καλύπτει και πληροφορίες που σχετίζονται με γενικότερα θέματα ασφάλειας και υγείας στην εργασία.