Μπορεί η προσωπάρχης του Λευκού Οίκου να «έκοψε» τον δρόμο του Έλον Μασκ προς την δυτική πτέρυγα του Λευκού Οίκου και να ξεκαθάρισε πως δεν υπάρχει άνθρωπος εντός του Λευκού Οίκου μεγαλύτερος ή σημαντικότερος από τον Ντόναλντ Τραμπ, αλλά εάν απαιτείται μία τέτοια κίνηση από ένα τόσο σημαντικό πρόσωπο όσο η Γουάλις για να μην κάνει όσα θέλει και με τον τρόπο που θέλει ο Μασκ, τότε το ζήτημα που έχουν να λύσουν όσοι εμπλέκονται με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση είναι πολύ σοβαρότερο από όσο φαίνεται…
Δεδομένα η επιρροή Μασκ στον ίδιο τον Τραμπ είναι τέτοια ώστε οι «κακές» και οι «καλές» γλώσσες χαρακτηρίζουν τον μεγιστάνα της τεχνολογίας ως τον «Πρώτο φίλο» του Αμερικανού προέδρου.
Ο Μασκ όμως είναι άνθρωπος που δεν έχει την παραμικρή εμπειρία από δημόσια διοίκηση όσο καλός κι αν είναι στην παραγωγή πλούτου για τον ίδιο.
Ο Τραμπ ως πρόεδρος μπορεί να μην έχει πρόβλημα οι στενοί του φίλοι και οι απαραίτητοι συνεργάτες να τον απασχολούν κατ’ ιδίαν, αλλά είναι πέρα από τις δυνάμεις του να ανεχτεί δημόσιες τοποθετήσεις για τις οποίες θα του ζητούνται από τα μέσα εξηγήσεις.
Το επενδυτικό πρόγραμμα της τεχνητής νοημοσύνης των 500 δισ. δολαρίων που παρουσίασε ο Τραμπ ενόχλησε τον Μασκ κυρίως γιατί σε αυτό μετέχει ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που του εναντιώθηκαν στον παρελθόν και παρέμειναν ισχυροί…
Ο Μασκ κατακεραύνωσε την συμφωνία και ο Τραμπ βρέθηκε για μοναδική φορά από τη στιγμή που ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα σε θέση άμυνας: «Ο Έλον σιχαίνεται έναν από τους επενδυτές» είπε, πηγαίνοντας ενάντια στην δική του λογική για την διοίκηση και τα πράγματα. Το «πάσο» Τραμπ δεδομένα δεν θα πέρασε πίσω από κλειστές πόρτες έτσι και η κίνηση από την Σούζι Γουάλς ίσως να είναι το αντίτιμο που καλείται να πληρώσει ο υπουργός Μασκ.
Πολλοί είναι αυτοί που σήμερα δηλώνουν πως η σχέση ανάμεσα στους δύο είναι εύθραυστη και οδεύει προς μία μεγαλύτερη σύγκρουση και οριστική ρήξη.
Ο Τραμπ έχει αποδείξει και κατά την πρώτη του θητεία πως δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα να απομακρύνει υπουργού και ανώτατους συμβούλους του Λευκού Οίκου εάν αντιληφθεί πως έχουν διαφορετική από την δική του άποψη ή εάν, ακόμη χειρότερα, έχουν το θάρρος – για τον ίδιο θράσος – να την εκφράσουν και δημόσια. Ο Μασκ όμως δεν είναι σε καμία περίπτωση σε αυτή την κατηγορία.
Αυτό που έχει αλλάξει σήμερα είναι πως από πρόβλημα και αιχμή του δόρατος ενάντια στους Δημοκρατικούς ο Μασκ έχει μετατραπεί σε πρόβλημα του ίδιου του Τραμπ.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, δεδομένα εύστροφος, δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει το «πρόβλημα» Μασκ με τον τρόπο που γενικά αντιμετωπίζει τέτοιου τύπου «προβλήματα» πολύ απλά γιατί η σχέση είναι αμφίδρομης εξάρτησης. Ναι ο Τραμπ είναι πιο κυρίαρχος από ποτέ αλλά γνωρίζει πολύ καλά πως αρκεί μία εγχώρια ή παγκόσμια κρίση – όπως η πανδημία – για να αλλάξει άμεσα και ριζικά τα δεδομένα.
Ο Μασκ διαθέτει μία πληθώρα «όπλων» στην φαρέτρα του κάποια από αυτά εξαιρετικά χρήσιμα όχι μόνο στον Τραμπ αλλά σε οποιονδήποτε πρόεδρο οποιασδήποτε χώρας. Ο χαρακτήρας του Μασκ, όπως και αυτός του Τραμπ, επειδή ακριβώς έχουν πολλά κοινά δύσκολα θα μπορέσουν να συμπορεύονται με καθημερινές ή τόσο συχνές επαφές.
Δεν είναι δυνατόν όμως, κυρίως γιατί δεν βοηθά τους σκοπούς κανενός εκ των δύο, να διαλυθεί με κρότο η σχέση που δημιουργήθηκε με κόπο και εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια.
