To Δικαστήριο της ΕΕ έκρινε σήμερα ότι ένα Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης “πρέπει να θεωρηθεί άκυρο όταν δεν στηρίζεται σε εθνικό ένταλμα σύλληψης ή σε οποιαδήποτε άλλη δικαστική απόφαση που έχει την ίδια ισχύ”.
Σύμφωνα με το ΔΕΕ “εναπόκειται στο αρμόδιο δικαστήριο του κράτους μέλους έκδοσης να καθορίσει, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, ποιες συνέπειες μπορεί να έχει η απουσία έγκυρου εθνικού εντάλματος στην απόφαση να τεθεί και, στην συνέχεια διατηρηθεί, σε προσωρινή κράτηση πρόσωπο εις βάρος του οποίου έχει κινηθεί ποινική διαδικασία”.
Το ΔΕΕ έκρινε απαντώντας σε ερώτημα του Spetsializiran nakazatelen sad (ειδικό ποινικό δικαστήριο, Βουλγαρία) για το αν και κατά πόσο σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης (απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ περί ΕΕΣ), ένα ΕΕΣ πρέπει να θεωρηθεί άκυρο όταν δεν στηρίζεται σε εθνικό ένταλμα σύλληψης ή σε οποιαδήποτε άλλη δικαστική απόφαση που έχει την ίδια ισχύ.
Το βουλγαρικό δικαστήριο, ρώτησε ακόμη το ΔΕΕ αν ελλείψει διατάξεων στη νομοθεσία του κράτους μέλους έκδοσης του εντάλματος, το εθνικό δικαστήριο, που επιλαμβάνεται ένδικης προσφυγής με την οποία αμφισβητείται η νομιμότητα της διατήρησης της προσωρινής κράτησης προσώπου που έχει παραδοθεί δυνάμει εντάλματος αρχής, η οποία μετέχει στην απονομή της δικαιοσύνης στο αντίστοιχο κράτος μέλος αλλά δεν είναι η ίδια δικαιοδοτικό όργανο, είναι αρμόδιο να ασκήσει έλεγχο κύρους των προϋποθέσεων έκδοσης του εν λόγω εντάλματος. Τέλος, θέτει το ερώτημα εάν η διαπίστωση ότι το ένταλμα έχει εκδοθεί κατά παράβαση του δικαίου της Ένωσης έχει ως αποτέλεσμα να αφεθεί ελεύθερο το πρόσωπο που τέθηκε σε προσωρινή κράτηση.
Την ίδια ώρα, και σε ό,τι αφορά άλλη υπόθεση, ο γενικός εισαγγελέας του ΔΕΕ Μ. Βοbek επισημαίνει ότι η αρχή προστασίας δεδομένων στο κράτος όπου ο ελεγκτής δεδομένων ή ο υπεύθυνος για την επεξεργασία τους έχει την κύρια εγκατάσταση στην ΕΕ έχει γενική αρμοδιότητα να κινήσει δικαστική διαδικασία για παραβάσεις του ΓΚΠΔ σε σχέση με διασυνοριακή επεξεργασία δεδομένων. Oι λοιπές ενδιαφερόμενες εθνικές αρχές προστασίας δεδομένων δικαιούνται, ωστόσο, να κινήσουν τέτοια διαδικασία στο αντίστοιχο κράτος μέλος τους σε περιπτώσεις όπου ο ΓΚΠΔ ειδικά τις το επιτρέπει.
Ο γενικός εισαγγελέας απαντά σε ερώτημα (μη δεσμευτικές προτάσεις) εφετείο Βρυξελλών για το εάν ο ΓΚΠΔ εμποδίζει πράγματι μια εθνική αρχή προστασίας δεδομένων που δεν αποτελεί την επικεφαλής αρχή προστασίας δεδομένων από το να κινεί δικαστικές διαδικασίες στο κράτος μέλος της για παραβάσεις των κανόνων του όσον αφορά την διασυνοριακή επεξεργασία δεδομένων.
Στην κύρια δίκη, τον Σεπτέμβριο του 2015, η βελγική αρχή προστασίας δεδομένων προσέφυγε ενώπιον των βελγικών δικαστηρίων κατά εταιριών που ανήκουν στον όμιλο Facebook, δηλαδή κατά της Facebook Inc., της Facebook Ireland Ltd., που είναι η κύρια εγκατάσταση του ομίλου στην ΕΕ, και της Facebook Belgium BVBA. Στο πλαίσιο των διαδικασιών αυτών, η αρχή προστασίας δεδομένων ζήτησε η Facebook να υποχρεωθεί να παύσει, όσον αφορά οποιονδήποτε χρήστη διαδικτύου εγκατεστημένο στο Βέλγιο, την εγκατάσταση cookies, χωρίς την συγκατάθεσή τους, στην συσκευή που χρησιμοποιούν όταν επισκέπτονται ιστοσελίδες του διαδικτυακού τόπου Facebook.com ή ιστοσελίδες τρίτων, καθώς και την συλλογή δεδομένων μέσω τεχνολογιών, όπως τα social plugins και τα pixel σε ιστοσελίδες τρίτων με υπερβολικό τρόπο. Επιπρόσθετα, ζήτησε την καταστροφή όλων των προσωπικών δεδομένων που αποκτήθηκαν μέσω cookies και social plugins για κάθε χρήστη διαδικτύου εγκατεστημένο στο Βέλγιο.
Οι εν λόγω διαδικασίες εκκρεμούν επί του παρόντος ενώπιον του Hof van beroep te Brussel (Εφετείου Βρυξελλών, Βέλγιο).
