Κεντρώος, πολύπειρος στα όρια του βετεράνου και πιστός σύμμαχος του Μακρόν, ο Φρανσουά Μπαϊρού είναι ο νεοδιορισθείς πρωθυπουργός της Γαλλίας.
Ο Μπαϊρού, 73 ετών, θεωρείται πολιτικός βαρέων βαρών υπό την έννοια της πολύχρονης πείρας που κουβαλά στους πολιτικούς του ώμους.
Ηγέτης του κεντρώου κόμματος MoDem (Mouvement Démocrate ή Δημοκρατικό Κίνημα) αρέσκεται να αυτοαποκαλείται «ο άνθρωπος του χωριού ή -έστω- της υπαίθρου». Μιλάει άλλωστε άπταιστα την Μπεαρνέζ, την διάλεκτο της Γασκόνης και δεν χάνει ευκαιρία να εκφράσει την υποστήριξή του στην περιφερειακότητα.
Πρώην υπουργός Παιδείας και δήμαρχος της πόλης Πό στα νοτιοδυτικά της Γαλλίας, καλείται να κρατήσει τις ισορροπίες σε ένα εκρηκτικό πολιτικό σκηνικό.
To 2017 όταν όλοι περίμεναν ότι ο Μπαϊρού θα ήταν υποψήφιος, στις προεδρικές εκλογές του έτους εκείνου, επέλεξε τελικά να υποστηρίξει τον Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος -μετά τη νίκη του- τον διόρισε Υπουργό Δικαιοσύνης.
Η θητεία του στην κυβέρνηση εκείνη απεδείχθη βραχύβια καθώς τον Ιούνιο του ίδιου έτους παραιτήθηκε εν μέσω μιας έρευνας για αντικανονική απασχόληση κοινοβουλευτικών συνεργατών.
Ρίζες ως την Ιρλανδία
Με ρίζες που φτάνουν ως την Ιρλανδία και παραδοσιακή αγροτική οικογένεια (ο πατέρας του σκοτώθηκε σε ατύχημα με τρακτέρ) ο Μπαϊρού είναι ο 6ος πρωθυπουργός της προεδρίας Μακρόν.
Κατά τη διάρκεια της πολιτικής του διαδρομής υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής σε διάφορα μεταρρυθμιστικά ζητήματα, από τις πολιτικές ελευθερίες έως το ελεύθερο λογισμικό.
Κατεβαίνοντας για υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2007 περιέγραψε την Ευρωπαϊκή Ένωση ως «το πιο όμορφο κατασκεύασμα όλης της ανθρωπότητας» και συχνά πυκνά καλεί τη Γαλλία να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο στις υποθέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε συνέντευξή του στους New York Times το 2007, ο Μπαϊρού ανέφερε: «Είμαι δημοκράτης, είμαι Κλιντονικός (Clintonian) είμαι άνθρωπος του «τρίτου δρόμου».
Αυτοτοποθετείται ως κεντρώος, και παρότι έχει ιστορικούς δεσμούς με τα δεξιά, αντιμετωπίζεται με μίσος εκ δεξιών κυρίως εκ μέρους του Νικολά Σαρκοζί.
Τρίτος δρόμος και Κλίντον
Η ιδεολογική του πλατφόρμα δίνει έμφαση στη δημιουργία θέσεων εργασίας, τη βελτίωση των εκπαιδευτικών στάνταρντ και της ζωής στα δύσκολα προάστια των παρισινών γκέτο.
Δηλώνει όμως πιστός στη μείωση των κρατικών δαπανών, στον ισορροπημένο προϋπολογισμό και, όπως προείπαμε, σε μια ολοένα ισχυρότερη Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη Γαλλία ως de facto ηγέτη της.
Υπήρξε πολύ επικριτικός για το αμερικανικό οικονομικό μοντέλο υπό τον Τζορτζ Μπους και για την ανεξέλεγκτη ελεύθερη αγορά γενικότερα.
Περιγράφει το οικονομικό μοντέλο των Ηνωμένων Πολιτειών ως σύστημα «επιβίωσης του ισχυρότερου», όπου «τα χρήματα είναι το μόνο κίνητρο των ανθρώπων», η τριτοβάθμια εκπαίδευση πολύ ακριβή και η μεσαία τάξη συρρικνούμενη.
Στο παρελθόν είχε επικρίνει την εξωτερική πολιτική του Νικολά Σαρκοζί, συμπεριλαμβανομένης της πρόσκλησης που είχε εκείνος απευθύνει στον Λίβυο ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι για επίσκεψη μίας εβδομάδας στη Γαλλία και την υπογραφή συμφωνιών στρατιωτικής συνεργασίας με τη Λιβύη.
Το 2009 επέκρινε τις δηλώσεις του Πάπα Βενέδικτου XVI που ισχυριζόταν ότι τα προφυλακτικά προάγουν το AIDS. Ο Μπαϊρού χαρακτήρισε τις δηλώσεις «απαράδεκτες», προσθέτοντας ότι «η πρωταρχική ευθύνη, ιδιαίτερα των Χριστιανών, είναι η υπεράσπιση της ζωής…
Πολύτεκνος
Ο Μπαϊρού παντρεύτηκε την Ελίζαμπεθ Περλάν το 1971, τη γνωστή με το προσωνύμιο «Μπαμπέτ». Μαζί της απέκτησε πέντε παιδιά. Ολα τους μεγάλωσαν στο αγρόκτημα όπου γεννήθηκε ο Μπαϊρού.
