Τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας για τη λειτουργία κολυμβητικών δεξαμενών συζητά η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εσωτερικών, με τους Βουλευτές να αναφέρονται στην ανάγκη για αποτελεσματικούς ελέγχους και κατάλληλη αδειοδότηση, καθώς και ότι 800 από τις 1.200 πισίνες δεν έχουν άδεια.
Το θέμα είχε αρχικά προωθήσει με πρόταση νόμου το 2019 ο Βουλευτής ΕΔΕΚ Ηλίας Μυριάνθους, με την εκτελεστική εξουσία να καταθέτει μετέπειτα νομοσχέδιο.
Σε δηλώσεις τους μετά τη συνεδρία της Επιτροπής, οι Βουλευτές έκαναν λόγο για ένα απαρχαιωμένο νομοθετικό πλαίσιο που υφίσταται από το 1992, τονίζοντας την ανάγκη για αποτελεσματικούς ελέγχους και κατάλληλη αδειοδότηση των κολυμβητικών δεξαμενών προς αποφυγή πνιγμών. Παράλληλα, ανέφεραν ότι 800 από τις 1.200 πισίνες δεν έχουν άδεια.
Η Προεδρεύουσα της Επιτροπής, Βουλευτής του ΑΚΕΛ, Μαρίνα Νικολάου, ανέφερε ότι το νέο νομοθετικό πλαίσιο έρχεται για να αντικαταστήσει το προηγούμενο που ισχύει από το 1992, το οποίο χαρακτήρισε «απαρχαιωμένο». Ο νέος νόμος, όπως είπε, θα διέπεται από ειδικό πλαίσιο σε ό,τι αφορά κυρίως τον έλεγχο και την αδειοδότηση των κολυμβητικών δεξαμενών, οι οποίες χωρίζονται σε 3 κατηγορίες.
Η κ. Νικολάου ανέφερε ότι «ζούμε σε έναν τόπο, που είναι τουριστικός προορισμός», υποδεικνύοντας την ίδια ώρα ότι «είναι ένα ζήτημα το οποίο πρέπει να το δούμε πάρα πολύ ζεστά».
Απαντώντας σε ερώτηση, η Βουλευτής του ΑΚΕΛ εξήγησε ότι, με τον τρόπο με τον οποίον έχει γίνει ο διαχωρισμός των κολυμβητικών δεξαμενών σε 3 τύπους, μπαίνει μέσα στην άδεια λειτουργίας και αριθμός εποπτών ασφαλείας, κυρίως σε ό,τι αφορά τους τύπους 1 και 2, με στόχο την ασφάλεια των λουομένων και την αποφυγή των πνιγμών.
Απαντώντας σε άλλη ερώτηση, η κ. Νικολάου ανέφερε ότι στο νέο νομοθετικό πλαίσιο προβλέπονται και υγειονομικοί έλεγχοι, προσθέτοντας ότι οι Υγειονομικές Υπηρεσίες, οι οποίες θα κληθούν να είναι παρούσες και στη διάρκεια της κατ’ άρθρον συζήτησης.
Καταληκτικά, σημείωσε ότι «η Επιτροπή Εσωτερικών εδώ και χρόνια ζητούσε την κατάθεση αυτού του νομοσχεδίου ακριβώς γιατί αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη κυρίως σε ό,τι αφορά στην ασφάλεια και την υγειονομική ασφάλεια», καθώς και για την εύρυθμη λειτουργία των κολυμβητικών δεξαμενών, κάτι που – όπως είπε – θα βοηθήσει και τον επιχειρηματικό κόσμο και θα δώσει στους λουομένους τη μέγιστη ασφάλεια και προστασία.
Από την πλευρά του, ο Βουλευτής του ΔΗΣΥ, Νίκος Σύκας, έκανε λόγο για έναν πεπαλαιωμένο νόμο του 1992, προσθέτοντας ότι το νέο νομοσχέδιο έρχεται να ρυθμίσει κατά μεγάλο βαθμό εκείνα τα οποία αιωρούνταν τα τελευταία 30 χρόνια.
«Από τις 1.200 υδατοδεξαμενές οι 800 ουσιαστικά είναι μη αδειούχες», υπογράμμισε, αναφέροντας ότι το νομοσχέδιο έχει «θετικό πρόσημο, όμως χρειάζεται να γίνουν πάρα πολλές βελτιώσεις». Όπως είπε, προτεραιότητά μας είναι να σωθούν ζωές, να υπάρχει ο σημαντικότατος έλεγχος και την ίδια ώρα να υπάρχουν και ευθύνες, αλλά και τιμωρία σε αυτούς που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους».
Απαντώντας σε ερώτηση, ο κ. Σύκας ανέφερε «ότι η ασφάλεια της ζωής μας άπτεται της επιστημοσύνης και της πρόληψης», σημειώνοντας ότι θεωρεί απαραίτητο ότι ένας κατά νόμον υπεύθυνος μιας κολυμβητικής δεξαμενής θα πρέπει να είναι ναυαγοσώστης, να ξέρει τα βασικά των πρώτων βοηθειών και πώς να διαχειριστεί την ανθρώπινη ζωή». «Χωρίς έλεγχο και χωρίς νομική ευθύνη, μειώνεται η προσωπική ευθύνη του καθενός», είπε.
Απαντώντας σε άλλη ερώτηση, ο Βουλευτής του ΔΗΣΥ σημείωσε ότι η Επιτροπή θα προχωρήσει στην κατ’ άρθρον συζήτηση και έχει ζητήσει να παρουσιαστούν ενώπιόν της οποιεσδήποτε τυχόν νέες απόψεις και εισηγήσεις «γιατί πραγματικά είναι ευθύνη και για μας».
