Επτά χρόνια μετά την άνοδο του Εμανουέλ Μακρόν που άλλαξε το πολιτικό τοπίο της Γαλλίας, οι βουλευτικές εκλογές του περασμένου Σαββατοκύριακου διαμόρφωσαν για άλλη μια φορά ένα νέο σκηνικό.
Πέρα από τους τίτλους – η «ήττα της ακροδεξιάς», η «ανάκτηση της αριστεράς» που είδαμε σε πολλά μέσα, η γαλλική πολιτική αρχίζει να ευθυγραμμίζεται εκ νέου σε ένα πιο οικείο μοτίβο αριστεράς εναντίον δεξιάς. Ωστόσο, η ήττα της Μαρίν Λεπέν για τρίτη φορά σε επτά χρόνια αποτελεί πράγματι ήττα της ακροδεξιάς αναρωτιέται σε άρθρο του το Politico. Με άλλα λόγια, έχοντας απορρίψει οι Γάλλοι την αντιευρωπαϊκή, φιλορωσική Λεπέν τρεις φορές είναι ποτέ πιθανό οι ψηφοφόροι να την εκλέξουν;
Αυτό που συνέβη στις γαλλικές εκλογές δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί μια ήττα αλλά μέρος μιας άλλης πορείας προς τη νίκη για ορισμένους. Το ακροδεξιό μπλοκ στην Εθνοσυνέλευση αυξήθηκε από έξι έδρες το 2017 σε 88 το 2022 και 143 το περασμένο Σαββατοκύριακο. Όμως το κόμμα της Λεπέν για τρίτη φορά από το 2017 μπορεί στον πρώτο γύρο να «φλέρταρε» με την εξουσία στο δεύτερο όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα ήθελε. Και αυτή τη φορά η εξέλιξη αυτή θα μπορούσε να αποδειχθεί πιο επιζήμια από τις προηγούμενες, σχολιάζει το άρθρο.
Η Εθνική Συσπείρωση μπήκε στην εκλογική κούρσα ισχυριζόμενη ότι είναι ένα μεταμορφωμένο κόμμα, με τον 28χρονο Ζορντάν Μπαρντελά να ηγείται. Το κόμμα όμως τελικά έχασε επειδή πάνω από 200 υποψήφιοι από αριστερά και κεντρώα κόμματα αποχώρησαν μετά τον πρώτο γύρο των εκλογών προκειμένου να αποτρέψουν την εκλογή ακροδεξιών υποψηφίων στον δεύτερο. Αλλά η απώλεια των ψήφων οφειλόταν επίσης στην αποκάλυψη του ψευδούς ισχυρισμού του ότι είναι ένα σοβαρό, μετριοπαθές κόμμα.
Δεκάδες υποψήφιοι του κόμματος χαρακτηρίστηκαν ρατσιστές, αντισημίτες, λάτρεις του Πούτιν και αρνητές του Covid. Ένας μάλιστα υποψήφιος έχει ποινικό μητρώο για ένοπλη ληστεία.
Επιπλέον, ο Μπαρντελά και η Λεπέν έκαναν καθημερινές «κωλοτούμπες» καθώς προσπαθούσαν να φανούν σοσιαλιστές-παρεμβατικοί στους φτωχότερους ψηφοφόρους και φιλελεύθεροι-αντι-φορολογητές στους επιχειρηματίες και τη μεσαία τάξη. Η φήμη του Μπαρντελά ως παιδί – θαύμα στην πολιτική υπονομεύτηκε επίσης από μια σειρά παραπόνων από τα μέσα ενημέρωσης.
Αυτός και η Λεπέν έχουν τώρα τρία χρόνια (και αρκετά χρήματα) για να ξαναχτίσουν τη φήμη τους. Ωστόσο, υπάρχουν άλλοι λόγοι να πιστεύουμε ότι η Μαρίν Λεπέν θα έχει μια δύσκολη αποστολή στις προεδρικές εκλογές του 2027.
Τα αποτελέσματα της περασμένης Κυριακής υποδηλώνουν ότι ο τριμερής διχασμός μετά το 2017 στη γαλλική πολιτική σκηνή – ριζοσπαστική αριστερά, μακρονιστικό κέντρο και σκληρή ακροδεξιά – επιμένει. Υπήρχαν όμως σημάδια, τόσο σε αυτές τις εκλογές όσο και στις ευρωεκλογές του Ιουνίου, ότι η παλιά, μεταρρυθμιστική, φιλοευρωπαϊκή κεντροαριστερά έχει αναζωογονηθεί.
Είναι λοιπόν αυτή η αρχή μιας ανακατάκτησης του δεξιού εκλογικού σώματος από τους διαδόχους του Σαρλ ντε Γκολ, του Ζακ Σιράκ και του Νικαλά Σαρκοζί αναρωτιέται το Politico.
Μέχρι το αποτέλεσμα της Κυριακής, τα μέσα ενημέρωσης, ειδικά στο εξωτερικό, έμοιαζαν πεπεισμένα ότι η Λεπέν ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα κερδίσει την προεδρία το 2027. Ωστόσο, το κόμμα υπέστη μεγάλη ζημιά από την απροσδόκητη τρίτη θέση που πήρε στις εκλογές. Έχει μπροστά του τρία χρόνια για να αναδιοργανωθεί αλλά η προεδρική κούρσα είναι πλέον ορθάνοιχτη επισημαίνει το άρθρο. Αντιμέτωπη η Λεπέν το 2027 με έναν δεύτερο γύρο και με έναν «σχεδόν οποιοδήποτε» αντίπαλο απέναντί της (εκτός από την άκρα αριστερά), πιθανότατα οι Γάλλοι θα την απορρίψουν ξανά.
