Το προσεκτικά σχεδιασμένο βαρέλι ενός τόνου ήταν αρκετά ισχυρό για να επιβιώσει από την πρόσκρουση της πτώσης από ύψος σχεδόν 55 μέτρων. Δύο στρώματα από χοντρές σανίδες βελανιδιάς, δεμένες με ατσάλι, επενδεδυμένες με ένα στρώμα φελλού και εφοδιασμένες με φιάλες οξυγόνου, παρείχαν άφθονη προστασία.
Το βαρέλι και η πτώση στο κενό
Μέσα στο στιβαρό βαρέλι, ο Γιώργος Σταθάκης δέθηκε σε ένα στρώμα με ελατήρια που παρείχε λίγο περισσότερη απορρόφηση κραδασμών. Αλλά παρά τις συμβουλές των κατασκευαστών του βαρελιού ο σεφ, επέλεξε να συμπεριλάβει φιάλες με ποσότητα οξυγόνου ικανή να τον κρατήσει στη ζωή μόνο για λίγες ώρες.
Το βαρέλι απελευθερώθηκε στα ορμητικά νερά του Νιαγάρα περίπου στις 2:30 το μετά το μεσημέρι. Το ημερολόγιο έγραφε Σάββατο 5 Ιουλίου 1930. Ο Σταθάκης δεν ήταν μόνος. Είχε μαζί του την «ιερή» χελώνα του, «Sonny Boy», που όπως είχε δηλώσει στα μέσα της εποχής ήταν περίπου 150 ετών.
Εκατοντάδες θεατές είχαν συγκεντρωθεί στις γέφυρες που εκτείνονται στο φαράγγι, καθώς τοπική εφημερίδα είχε αναγγείλει το τολμηρό εγχείρημα σε πρωτοσέλιδό της. Περίμεναν με αγωνία να δουν το βαρέλι να εμφανίζεται ξανά. Ο Γουίλιαμ Ρεντ Χιλ, ένας ειδικός τον οποίο είχε προσλάβει ο Σταθάκης για να ανακτήσει το βαρέλι και να τον τραβήξει στην ακτή, ήταν μεταξύ εκείνων που «σάρωσαν» το νερό. Αλλά μάταια. Καθώς έπεσε το σούρουπο, το πλήθος διαλύθηκε.
«Τρεις ώρες είναι αρκετές», πίστευε – Αυτό τον σκότωσε
Το επόμενο πρωί το βαρέλι εντοπίστηκε κοντά στη γέφυρα Falls View Bridge. Χρειάστηκαν τέσσερις ώρες για να τραβήξει ο Χιλ το βαρέλι στην ακτή και να ανοίξει την καταπακτή. Μέσα, ο Σταθάκης κείτονταν νεκρός. Η χελώνα του σύρθηκε αδύναμα έξω. Είχε επιβιώσει. Ένα από τα μπουλόνια στην καταπακτή είχε σκιστεί ελαφρώς και είχε μπει λίγο νερό μέσα. Αλλά ο Σταθάκης δεν είχε πνιγεί, είχε πεθάνει από ασφυξία. Ήταν η έλλειψη οξυγόνου που τον σκότωσε.
Ένας από τους κατασκευαστές του βαρελιού δήλωσε στους δημοσιογράφους. «Προσπαθήσαμε να τον πείσουμε να έχει περισσότερες φιάλες οξυγόνου. Υπήρχε αρκετός χώρος. Αλλά επέμενε ότι χρειαζόταν μόνο για τρεις ώρες. Τρεις ώρες είναι αρκετές, μας έλεγε». Πριν μπει στο βαρέλι, ο Σταθάκης φέρεται να είπε: «Αν δεν ανέβω σε τρεις ώρες, δεν θα έχει κανένα νόημα να ζω έτσι κι αλλιώς».
Εισιτήριο για το βαρέλι του θανάτου
Λίγες ώρες μετά το σώμα του Σταθάκη βρισκόταν σε ένα νεκροτομείο κοντά στους καταρράκτες του Νιαγάρα και ο Ρεντ Χιλ είχε στήσει μια σκηνή, στην οποία εξέθετε το βαρέλι σε πελάτες που πλήρωναν εισιτήριο 10 σεντς για να το δουν.
Ο Χιλ, έγραφτε τότε η Buffalo Evening News, «είχε αδιαμφισβήτητα στην κατοχή του το βαρέλι που χρησιμοποιούσε ο Σταθάκης. Ήταν αυτός που το έβγαλε στη στεριά και τη Δευτέρα το έστησε σε μια σκηνή στο μπροστινό γρασίδι του σπιτιού του για εκθεσιακούς λόγους…». «Θα με πλήρωνε 75 δολάρια για να τραβήξω το βαρέλι στην ξηρά. Θα βγάλω τα λεφτά αυτά χρεώνοντας μια δεκάρα το κεφάλι», δήλωνε ο ίδιος.
«Ω θεϊκέ Νιαγάρα, αν θες να με κρατήσεις αιώνια, αιχμάλωτό σου»
Το άρθρο της εφημερίδας για τον θάνατο του Σταθάκη συνοδευόταν από ένα μεγάλο δοκίμιο που είχε γράψει ο ίδιος ο Κρητικός, ένας λάτρης της περιπέτειας. Σε αυτό ομολογούσε την έντονη γοητεία που του ασκούσαν οι καταρράκτες του Νιαγάρα. Το δοκίμιο έκλεινε με παράγραφο μακάβρια προφητική: «Ω θεϊκέ Νιαγάρα, ετοιμάσου στις 5 Ιουλίου να δεχτείς έναν πιστό προσκυνητή της ομορφιάς σου και του μυστηρίου που σε σκεπάζει, και αν θες να με κρατήσεις αιώνια ως αιχμάλωτό σου, δέχομαι τη θυσία με την ελπίδα ότι οι θεϊκές σου νύμφες θα ψεκάσουν τον τάφο μου με λουλούδια από τους κήπους των ανακτόρων σου».
Ποιος ήταν ο Γιώργος Σταθάκης
Ο Σταθάκης είχε γεννηθεί στην Κρήτη και η οικογένειά του μετανάστευσε όταν ήταν ακόμη παιδί στο Μπάφαλο των ΗΠΑ. Εργαζόταν ως σεφ και αγαπούσε τη δουλειά του, αλλά τον γοήτευε πάντα η περιπέτεια, η φιλοσοφία και η μεταφυσική. Σε ηλικία 46 ετών ήθελε να συγκεντρώσει χρήματα για να εκδώσει μία σειρά βιβλίων. Τότε ήταν που σκέφτηκε να οργανώσει ένα κόλπο πάνω από τους καταρράκτες του Νιαγάρα. Θα γινόταν ένας από τους λίγους, διάσημους Daredevils of Niagara.
Ο Σταθάκης είχε ένα αρκετά καλά μελετημένο σχέδιο. Το βαρέλι του ήταν σχεδόν άτρωτο. Είχε και παροχή αέρα μερικών ωρών σε περίπτωση που κολλούσε πίσω από τον καταρράκτη.
Ωστόσο, ο Ρεντ Χιλ τον είχε προειδοποιήσει ότι το βαρέλι του ήταν υπερβολικά μεγάλο για τον καταρράκτη. Ο Σταθάκης αγνόησε τις προειδοποιήσεις του.
Είχε μαντέψει σωστά ότι το βαρέλι του ήταν άτρωτο. Αλλά δεν είχε υπολογίσει ότι θα παγιδευόταν σε αυτό για 18 ώρες.
