Δεν παραγνωρίζουμε τις δυσκολίες και τις προκλήσεις, αλλά εργαζόμαστε μεθοδικά με ένα και μοναδικό στόχο: η αποστολή της προσωπικής απεσταλμένης του ΓΓ του ΟΗΕ Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ να μας οδηγήσει στην επανέναρξη των συνομιλιών, δήλωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης.
Σε επιμνημόσυνο λόγο του στο εθνικό μνημόσυνο του Ανθυπολογχαγού Στέλιου Μασιήνη, στην Αγλαντζιά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέφερε ότι «αναλάβαμε πρωτοβουλίες, συγκεκριμένες δράσεις και ενέργειες και πετύχαμε τον διορισμό της Προσωπικής Απεσταλμένης του ΓΓ των Ηνωμένων Εθνών».
«Δεν παραγνωρίζουμε τις δυσκολίες και τις προκλήσεις, αλλά εργαζόμαστε μεθοδικά με ένα και μοναδικό στόχο. Με στόχο η αποστολή της να μας οδηγήσει στην επανέναρξη των συνομιλιών», σημείωσε.
«Προσπαθούμε, όπως και ο ήρωας του οποίου το Εθνικό Μνημόσυνο τελούμε σήμερα, να τηρήσουμε το καθήκον μας και να ανταποκριθούμε στο κάλεσμά του, υπεύθυνα και απαρέγκλιτα από τους στόχους μας», είπε.
Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης αναφέρθηκε στη ζωή του Στέλιου Μασιήνη και στα γεγονότα που οδήγησαν στον θάνατό του το 1999 εν ώρα εντεταλμένης υπηρεσίας άρσης – εκκαθάρισης ναρκοπεδίου στην Ποταμιά.
Ο Στέλιος με δική του επιλογή εντάχθηκε στις τάξεις του Σώματος του Μηχανικού της Εθνικής Φρουράς και συγκεκριμένα στη Διμοιρία Εκκαθαρίσεως Ναρκών Ξηράς, είπε. «Επέλεξε συνειδητά ένα από τα πιο επικίνδυνα Σώματα Στρατού και επέδειξε απαράμιλλο ζήλο στην εξάσκηση των καθηκόντων του, πάντα με αίσθημα ευθύνης και πειθαρχίας, με επίγνωση των κινδύνων και των καταστροφικών πιθανοτήτων», πρόσθεσε.
«Γι’ αυτόν, η κάθε μέρα ήταν και ένα καινούργιο συμβόλαιο μεταξύ ζωής και θανάτου, μια πρόκληση υπευθυνότητας και σταθερότητας στις υποσχέσεις και δεσμεύσεις απέναντι στο Σώμα της Υπηρεσίας του, στην πατρίδα, και περισσότερο στη συνείδησή του. Ένα συμβόλαιο μεταξύ του ιδίου και της καταγωγής του, της οικογένειάς του, της Κερύνειας του», σημείωσε ο Πρόεδρος.
Μια τέτοια μέρα, είπε, «ήταν και η 24η Μαρτίου του 1999. Ο Στέλιος έφυγε από το σπίτι για την Ποταμιά, όπου η εντεταλμένη του υπηρεσία αφορούσε άρση-εκκαθάριση ναρκοπεδίου. Ήξερε τους κινδύνους, γνώριζε το πεδίο, έλαβε όλα τα απαραίτητα μέτρα. Κι όμως, μια νάρκη, «Κύριος οίδεν», του έστησε καρτέρι και το συμβόλαιο της ημέρας τηρήθηκε πολύ νωρίς, μόλις στις 9 το πρωί. Μια εκκωφαντική έκρηξη σήμανε το πρόωρο τέλος της επίγειας ζωής του Στέλιου Μασιήνη και τίναξε στον αέρα τη νιότη, τα όνειρα, τους πόθους και τα σχέδιά του».
«Η έκρηξη σήμανε την εγγραφή του Στέλιου στις τάξεις των ηρώων της Κύπρου εν καιρώ ειρήνης, των ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους για την ευημερία, την ασφάλεια και την ειρήνη των συμπολιτών τους», ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Το μνημείο που στήθηκε στο κέντρο του χωριού Ποταμιά προς τιμήν του, είπε, «αναγράφει «Ανθυπολοχαγός Μηχανικού Στέλιος Μασιήνη. Εφονεύθη εν ώρα καθήκοντος από έκρηξη νάρκης στις 24 Μαρτίου 1999, ετών 32». Όσοι περνούν από το σημείο, γνωρίζουν πλέον, ότι ο τόπος της Ποταμιάς από το 1999 είναι τόπος μαρτυρικός, τόπος ηρωικής θυσίας».
Σύμφωνα με τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη «ο Στέλιος Μασιήνης αποτελεί ένα σύγχρονο μεταπολεμικό παράδειγμα για κάθε Kύπριο πολίτη, όπου κι αν βρίσκεται, ό,τι κι αν κάνει. Μας υπενθυμίζει έντονα το χρέος απέναντι στην πατρίδα και την αξία της πιστότητας στο καθήκον – εθνικό, επαγγελματικό, κοινωνικό και οικογενειακό».
«Η θυσία του μας συγκλονίζει, μας ελέγχει και μας ωθεί σε αυτοκριτική, καθότι, ως Πολιτεία, έχουμε υποχρέωση να τιμούμε και να προβάλλουμε τη θυσία όλων των ηρώων της πατρίδας μας», είπε.
