Ο πρώτος αγώνας για την ελευθερία της Ινδίας ξεκίνησε το 1857 και ο αγώνας για την ανεξαρτησία συνεχίστηκε μέχρι το 1947 σε κάθε γωνιά της χώρας. Αυτή η μακρά περίοδος φούντωσε τον πόθο για ελευθερία στις καρδιές των συμπατριωτών μας. Οι γενιές άλλαξαν, αλλά η αποφασιστικότητα για την απόκτηση της ελευθερίας έγινε ισχυρότερη. Οι συμπατριώτες μας συνέχισαν να παλεύουν ενωμένοι για να ανατρέψουν τη βρετανική κυριαρχία. Τα ονόματα των Mangal Pandey, Dr. Khubchand Baghel, Aruna Asaf Ali και Abdul Hamid Kaiser είναι γραμμένα με χρυσά γράμματα, γιατί πάντα έβαζαν το εθνικό συμφέρον πάνω απ’ όλα και συνέχιζαν να αγωνίζονται για την ελευθερία. Αυτοί οι μαχητές της ελευθερίας όχι μόνο εργάστηκαν ακούραστα στο ινδικό απελευθερωτικό κίνημα, αλλά και ηγήθηκαν με θάρρος και αυτοθυσία προς το συμφέρον του έθνους όποτε χρειαζόταν.
Mangal Pandey: Ο πρώτος επαναστάτης
Το απόγευμα της 29ης Μαρτίου 1857 στο Barrackpore, ο υπολοχαγός BH Baugh, ένας αξιωματικός του 34ου ιθαγενούς πεζικού της Βεγγάλης που βρισκόταν εκεί, ενημερώθηκε ότι ένας από τους στρατιώτες του, ο Mangal Pandey, ερχόταν με ένα φορτωμένο μουσκέτο μπροστά από το δωμάτιο φρουράς του συντάγματος και υποκινούσε τους άλλους στρατιώτες σε ανταρσία απειλώντας να πυροβολήσει τον πρώτο Ευρωπαίο που θα έρθει μπροστά του. Μόλις ο Baugh έφτασε εκεί, ο Mangal Pandey άνοιξε πυρ. Συνελήφθη και απαγχονίστηκε στις 8 Απριλίου 1857, επειδή επιτέθηκε σε δύο Βρετανούς στρατιώτες. Ο απαγχονισμός του Mangal Pandey, ο οποίος ήταν στρατιώτης του αγγλικού στρατού, πυροδότησε με τον θάνατό του έναν αγώνα για ελευθερία που οδήγησε 90 χρόνια μετά τους Βρετανούς στο να εγκαταλείψουν την Ινδία.
Khubchand Baghel: ‘Αφησε τη δουλειά του για την ελευθερία
Ο Khubchand Baghel γεννήθηκε στις 19 Ιουλίου 1900 στο χωριό Pathri του Raipur. Σπούδασε ιατρική στο Nagpur και απέκτησε και άλλα πτυχία. Ενώ εργαζόταν ως κυβερνητικός γιατρός από το 1925 έως το 1931, ήρθε σε επαφή με τους εθνικούς ηγέτες του Chhattisgarh. Παρά το γεγονός ότι ήταν δημόσιος υπάλληλος, παραβίασε τον νόμο περί δασών το 1930 κατά τη διάρκεια του Κινήματος Πολιτικής Ανυπακοής. Υποστήριξε τους Satyagrahi στις 10 Οκτωβρίου 1930 παραιτήθηκε από τη δουλειά και εντάχθηκε πλήρως στις τάξεις τους. Λόγω της επιρροής του, άνδρες και γυναίκες από πολλά χωριά άρχισαν να συμμετέχουν στο κίνημα. Ο Δρ Baghel συνελήφθη στις 15 Φεβρουαρίου 1932 κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης του Κινήματος Πολιτικής Ανυπακοής. Μετά την αποφυλάκισή του δούλεψε στο πλευρό του Μαχάτμα Γκάντι. Συνέχισε μέχρι τέλους τον αντιαποικιακό αγώνα και παρέμεινε ενεργός και μετά την ανεξαρτησία.
Aruna Asaf Ali: Η γενναία σημαιοφόρος
Η Aruna Asaf Ali υπήρξε θρυλική αγωνίστρια της ελευθερίας περισσότερο γνωστή για το ξεδίπλωμα της εθνικής σημαίας της Ινδίας στη Βομβάη κατά τη διάρκεια του Κινήματος Quit India το 1942. Ήρθε σε επαφή με ηγέτες όπως ο Μαχάτμα Γκάντι και ο Maulana Abul Kalam Azad και συμμετείχε σε συναντήσεις τους. Η Aruna Asaf Ali συμμετείχε σε πολλά κινήματα κατά τη διάρκεια του ινδικού αγώνα για ανεξαρτησία, εμψύχωσε κι άλλες γυναίκες να συμμετέχουν στον αγώνα και φυλακίστηκε πολλές φορές για τη δράση της.
Abdul Hamid Kaiser: Ο μεσσίας των φτωχών
Ο μαχητής Abdul Hamid Kaiser υπήρξε ένας από τους γνωστούς πατριώτες της Ινδίας. Μετά την εισαγωγή του στο Πανεπιστήμιο Aligarh, ο Kaiser συμμετείχε ενεργά στο απελευθερωτικό κίνημα. Ακόμη και μετά την ανεξαρτησία της χώρας, συνέχισε να δραστηριοποιείται και να εργάζεται προς το συμφέρον του έθνους. Εκτός από τη συνεισφορά του στην ελευθερία και την αφοσίωση και το καθήκον του προς την κοινωνία, τον θυμόμαστε και ως μεσσία των φτωχών. Ο Κάιζερ ήθελε να δει την Ινδία ενωμένη αλλά η επιθυμία του δεν μπορούσε να εκπληρωθεί. Τελικά, μετά την ανεξαρτησία της χώρας, έμεινε μακριά από την πολιτική.