Το γεγονός και μόνο ότι η Τζόρτζια Μελόνι είναι πρωθυπουργός -η πρώτη γυναίκα στην Ιταλία που κατέχει αυτή τη θέση- οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην επιρροή του ίδιου του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Ο «Καβαλιέρε» έδωσε στη Μελόνι την πρώτη της μεγάλη ευκαιρία στην πρώτη γραμμή της πολιτικής, κάνοντάς την τη νεότερη υπουργό στην ιστορία της Ιταλίας σε ηλικία 31 ετών το 2008.
Στη συνέχεια, πέρυσι, συνέβαλε καθοριστικά στην πτώση της πρωθυπουργίας του Μάριο Ντράγκι, συγκαλώντας μια συνάντηση δεξιών σε γεύμα στην πολυτελή βίλα του, κατά την οποία σχεδίαζαν να ρίξουν την κυβέρνηση.
Και πάλι μετά την πτώση του Ντράγκι, ήταν Forza Italia του Μπερλουσκόνι, που συμμάχησε με την ακροδεξιά ομάδα της Μελόνι σε μια συμφωνία συνασπισμού που την έφερε στην εξουσία.
Εκτός όμως από χρήσιμος συνεργάτης της Μελόνι στην επιχείρηση απόκτησης της εξουσίας, ο Μπερλουσκόνι παρείχε το πρότυπο για μια πολιτική που η ίδια έχει πλέον κάνει δική της.
Το προσωπικό τους στυλ ηγεσίας ήταν κομμένο από το ίδιο ύφασμα: και οι δύο μπορούν να μιλήσουν το λιγότερο… χοντροκομμένα.
Να θυμίσουμε το εξής: την ημέρα των εκλογών τον περασμένο Σεπτέμβριο, η κ. Μελόνι δημοσίευσε ένα γλαφυρό βίντεο με τον εαυτό της να κρατάει δύο πεπόνια μπροστά στο στήθος της. Ήταν ένα αστείο που έκανε λογοπαίγνιο με το όνομά της και για το οποίο θα ήταν περήφανος ο οικοδεσπότης των περιβόητων πάρτι «μπούνγκα μπούνγκα».
Όπως και ο Μπερλουσκόνι, η πολιτική μέθοδος της Μελόνι τονίζει την κεντρική θέση του ηγέτη ως ατόμου «που μιλάει τη γλώσσα του απλού λαού», δήλωσε ο βιογράφος του Μπερλουσκόνι, Τζιοβάνι Ορσίνα.
Η δε Μελόνι και κατά την προεκλογική της εκστρατεία το 2022 ακολούθησε ένα αρκετά «μπερλουσκονικό πρόγραμμα».
Και οι δύο ηγέτες είχαν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν τη δημόσια συζήτηση, μέσω παραδοσιακών ή κοινωνικών καναλιών των μέσων ενημέρωσης.
Τα τηλεοπτικά κανάλια Mediaset του Μπερλουσκόνι του επέτρεψαν να κυριαρχήσει στην εθνική συζήτηση ενώ βρισκόταν στην εξουσία για μια δεκαετία. Αλλά τα ίδια αυτά κανάλια παρείχαν επίσης το περιβάλλον για το κύμα του δεξιού λαϊκισμού που επέτρεψε στη Μελόνι να ευδοκιμήσει, αν και αυτό έγινε για εμπορικό όφελος και όχι από πολιτικό σχεδιασμό.
Φέρνοντας τους μεταφασίστες των Αδελφών της Ιταλίας της Mελόνι για να σχηματίσουν έναν δεξιό συνασπισμό το 1994, ο Μπερλουσκόνι είχε ήδη προετοιμάσει τις συνθήκες για να εισέλθει η ομάδα της στο κυρίαρχο ρεύμα. «Χωρίς τον Μπερλουσκόνι δεν θα υπήρχε η Μελόνι», δήλωσε στο POLITICO ο Βιτόριο Σγκάρμπι , υφυπουργός Πολιτισμού και πρώην υπουργός στις κυβερνήσεις του Μπερλουσκόνι.
Αντιπαράθεση και συμμαχία
Παρά τις ομοιότητες, δεν ήταν μια σχέση χωρίς εντάσεις. Η Μελόνι αποσχίστηκε από το κόμμα Λαός της Ελευθερίας (Popolo della Libertà) του Μπερλουσκόνι το 2012, μια ρήξη στις σχέσεις που οδήγησε άμεσα στην ίδρυση του κόμματος Αδελφοί της Ιταλίας.
Το 2016 ο Μπερλουσκόνι εναντιώθηκε στη Μελόνι όταν ήταν υποψήφια δήμαρχος της Ρώμης, με το αιτιολογικό ότι ήταν έγκυος. Η Μελόνι δεν το ξέχασε.
Ήταν γενναιόδωρος, αρκεί η ίδια να μην αποτελούσε απειλή. Σε συνέντευξή του το 2017 στο εβδομαδιαίο περιοδικό Tempi, είπε ότι «πάντα εκτιμούσε την αποφασιστικότητα, την ικανότητα, το διανοητικό θάρρος, τις αναλυτικές ικανότητες της Τζόρτζια».
Οι δύο τους έχουν έρθει συχνά σε αντιπαράθεση.
Ο Μπερλουσκόνι τον Ματέο Σαλβίνι, ηγέτη του δεξιού κόμματος Λέγκα, στον πρόσφατο γάμο του – σνομπάροντας τη Μελόνι. Αφού εκείνη εμφανίστηκε σε ένα από τα κανάλια του λέγοντας ότι «δεν χρωστάει τίποτα στον Μπερλουσκόνι», μείωσε τις εμφανίσεις της στον αέρα. Την ημέρα των εκλογών πέρυσι τον έπιασαν σε βίντεο να λέει ότι τη φοβάται «λίγο».
Ωστόσο, όταν χρειάστηκε στις περσινές εκλογές, η Μελόνι, η οποία στα 46 της χρόνια είναι μια γενιά νεότερη, πήρε μόνη της την ηγεσία της κεντροδεξιάς, χωρίς τη βοήθεια του Σίλβιο. Το κόμμα της κέρδισε το 26% των ψήφων, έναντι 8% του Μπερλουσκόνι, όταν η Ιταλία πήγε στις κάλπες.
Ο Μπερλουσκόνι φάνηκε να δυσκολεύεται να το αποδεχτεί αυτό και ο σχηματισμός της κεντροδεξιάς κυβέρνησης υπό την ηγεσία της Μελόνι αποδείχθηκε διχαστικός. Την έφερε σε δύσκολη θέση με ξεσπάσματα που εξέφραζαν την υποστήριξή του στον Πούτιν. Σε αντάλλαγμα παραχώρησε κυρίως χαμηλόβαθμα υπουργεία στο κόμμα του και αρνήθηκε θέσεις για κάποιους από τους ευνοούμενούς του.
Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων ο Μπερλουσκόνι φωτογραφήθηκε με ένα κομμάτι χαρτί όπου είχε γράψει σημειώσεις για τη Μελόνι ότι είναι «αυταρχική, αλαζονική και προσβλητική». Ακόμη και εντός του συνασπισμού, η Forza Italia έχει αντιταχθεί σε μια σειρά από κυβερνητικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένου ενός διατάγματος κατά της αρπαγής, ενός αυξημένου ορίου στις πληρωμές σε μετρητά και στις πράσινες επιδοτήσεις.
Τώρα, ο θάνατος του Μπερλουσκόνι έχει τη δυνατότητα να ενισχύσει τη Μελόνι. Άλλωστε πολλοί υποστηρικτές της Forza Italia του Μπερλουσκόνι μετακινήθηκαν πέρυσι στους Αδελφούς της Ιταλίας: Εντόπισαν ισχυρότερη ηγεσία και ψήφισαν αυτόν που ήταν σε θέση να εκφράσει αυτό που ήθελαν καλύτερα.
Το βλέμμα στις Ευρωεκλογές του 2024
Το κόμμα της Λέγκας του Σαλβίνι άλλωστε τα πηγαίνει άσχημα στις δημοσκοπήσεις και η μετακίνηση προς το κέντρο θα σήμαινε την είσοδό του στην αντιπολίτευση. Στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής, η Forza Italia είναι μέλος της ομάδας του ΕΛΚ. Η ομάδα της ΕΕ του Μελόνι, το ECR, μπορεί να συμμαχήσει με το ΕΛΚ στις εκλογές του επόμενου έτους για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Στην τελευταία του συνέντευξη την περασμένη εβδομάδα, ο Μπερλουσκόνι έδωσε την ευλογία του σε μια συμμαχία μεταξύ του ΕΛΚ και του ECR.
Η Τζόρτζια Μελόνι εξελιχθεί σε μια λαϊκίστρια ηγέτιδα που της αρέσει να θεωρείται μαχήτρια.
Αλλά, όπως και ο Μπερλουσκόνι, είναι πρόθυμη να κάνει συμφωνίες για χάρη της εξουσίας. Σε ένα βίντεο-αφιέρωμα που κυκλοφόρησε μετά το θάνατό του, είπε: «Μαζί του, η Ιταλία έμαθε να μην θέτει ποτέ όρια στον εαυτό της. Έμαθε ποτέ να μην θεωρεί ότι είναι ηττημένη». Θα μπορούσε κάλλιστα να μιλάει για τον εαυτό της.
Πηγή: Politico
