Η εξίσωση για την ΑΤΑ ήταν από την αρχή δύσκολη. Ούτε η προηγούμενη κυβέρνηση, που επιχείρησε να βρει τη χρυσή τομή, ούτε η νέα, που υπέβαλε μεσολαβητική πρόταση, κατάφεραν να φέρουν τις Συντεχνίες και τις Εργοδοτικές Οργανώσεις σε πλήρη συμφωνία, ώστε να κλείσει το θέμα οριστικά.
Η εξέλιξη αυτή, παρά την αποδοχή με όρους της πρότασης του Υπουργου από την ΟΕΒ, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για εργασιακή σύγκρουση σε μια περίοδο που το μόνο που δεν χρειάζεται η οικονομία μας είναι τις απεργίες και την αναταραχή.
Δεν γνωρίζουμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα από εδώ και εμπρός, αλλά φαίνεται ότι η ΑΤΑ θα συνεχίσει να προκαλεί τριγμούς στις εργασιακές σχέσεις.
Βασικά, οι εργοδότες ζητούν όπως η παραχώρηση της ΑΤΑ συνδεθεί με την παραγωγικότητα και όχι μόνο με τον τιμάριθμο, ενώ οι Συντεχνίες ζητούν καταβολή και του 100% της ΑΤΑ.
Εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι η ΑΤΑ παραχωρείται κυρίως στους εργαζόμενους στον δημόσιο και ημικρατικό τομέα καθώς και σε μεγάλες επιχειρήσεις, όπου υπάρχει σχετική πρόνοια στις συλλογικές συμβάσεις. Οι υπόλοιποι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, που είναι η πλειοψηφία των μισθωτών, δεν λαμβάνουν ΑΤΑ και άρα αυτά που συμβαίνουν σήμερα δεν τους αφορούν και δεν τους επηρεάζουν.
Με δεδομένο αυτό, θεωρούμε πως είναι επικίνδυνο και αχρείαστο να αφήσουμε σε εκκρεμότητα μια διαφορά, που ανά πάσαν στιγμή μπορεί να πυροδοτήσει ευρύετρη εργατική σύγκρουση. Και όταν κυρίως επηρεάζει τη λειιτουργία του κράτους και των ημικρατικών οργανισμών.
Το μέγα ερώτημα είναι τι πρέπει να γίνει για να αποφευχθούν μελλοντικές περιπέτειες; Οι εργοδότες αφήνουν να νοηθεί ότι είναι διατεθειμένοι για συνέχιση των διαβουλεύσεων μέχρι να υπάρξει ακτίνα πλήρους συμφωνίας. Οι Συντεχνίες ξεκαθαρίζουν ότι η υπομονή τους εξαντλήθηκε και απαιτούν ξεκαθάρισμα τώρα του θέματος.
Υπό τις περιστάσεις αυτές, νομίζουμε ότι ο Υπουργός Εργασίας και η Μεσολαβητική Υπηρεσία του Υπουργείου του θα πρέπει να ξαναπροσπαθήσουν να βρουν συνολική και οριστική λύση στη διαφορά. Να μην μείνουν στις εξελίξεις της περασμένης Παρασκευής.
Στο κάτω-κάτω, ας εμπλουτίσουν τις σκέψεις τους και με άλλα σενάρια, όπως η παραχώρηση φορολογικών κινήτρων έναντι ΑΤΑ ή η αξιοποίηση πόρων του ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας για κάποια αντισταθμιστικά μέτρα προς τους εργαζόμενους.
Στη φάση που βρίσκονται οι εξελίξεις για την ΑΤΑ πρέπει να γίνουν πιο σύνθετες σκέψεις, ώστε να αποφευχθεί η διατήρηση της εκκρεμότητας με κίνδυνο αύριο να απειλείται η εργατική ειρήνη.
Το στοίχημα πλέον για όλους δεν είναι να ικανοποιηθεί η μια ή άλλη πλευρά, αλλά να συνεχίσει η ομαλή λειτουργία της οικονομίας, χωρίς συγκρούσεις και αναταραχές.
Εάν όλοι έχουν στο μυαλό τους αυτό το στόχο, τότε μπορεί να βρεθεί τρόπος να απεγκλωβιστούμε από το αδιέξοδο.
Ο ρόλος του Υπουργού και των συνεργατών του είναι καθοριστικός στο πως θα καταλήξει το θέμα της ΑΤΑ.
Αναμένουμε, λοιπόν, νέες πρωτοβουλίες και νέες ιδέες για να γεφυρωθεί η διαφορά για την ΑΤΑ και να μπορέσει η οικονομία να συνεχίσει απρόσκοπτα την αναπτυξιακή της πορεία. Αν δεν κινηθούμε προς αυτές τις κατευθύνσεις, μάλλον θα επανέλθει η αντιπαράθεση Συντεχνιών και Εργοδοτικών Οργανώσεων με όλες τις δυσμενείς επιπτώσεις στο σύνολο της οικονομίας μας.
Και δυστυχώς, σήμερα, με τα άλλα σοβαρά προβλήματα που έχει η οικονομία μας (αυξημένος πληθωρισμός, αύξηση επιτοκίων, «κόκκινα» δάνεια,κλπ.), μια μετωπική σύγκρουση για την ΑΤΑ θα επιδεινώσει κατά πολύ τα πράγματα.
ΙΩΣΗΦ ΙΩΣΗΦ
