Αν και μπορεί να μην το παρατηρούμε πάντα, η επιφάνεια του πλανήτη μας μετακινείται συνεχώς κάτω από τα πόδια μας. Για να το αποδείξει αυτό, διεθνής ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ στην Αυστραλία δημιούργησαν ένα μοντέλο των αλλαγών στο τοπίο της Γης τα τελευταία 100 εκατομμύρια χρόνια.
Οι δημιουργοί του μοντέλου έλαβαν υπόψη τον τρόπο με τον οποίο το κλίμα έχει επηρεάσει την κίνηση των ιζημάτων από τα ποτάμια και τις θάλασσες, καθώς και την κίνηση των τεκτονικών πλακών. Το μοντέλο αυτό μπορεί να επιτρέψει τον ακριβέστερο έλεγχο των θεωριών σχετικά με τις μελλοντικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην επιφάνεια της Γης.
«Για να προβλέψουμε το μέλλον, πρέπει να κατανοήσουμε το παρελθόν. Αν ψάχνετε για ένα μοντέλο της αλληλεπίδρασης μεταξύ των λεκανών απορροής ποταμών, της διάβρωσης σε παγκόσμια κλίμακα και της εναπόθεσης ιζημάτων τα τελευταία 100 εκατομμύρια χρόνια, απλώς δεν υπάρχει. Λοιπόν, αυτή είναι μια μεγάλη πρόοδος. Δεν είναι μόνο ένα εργαλείο που θα μας βοηθήσει να ερευνήσουμε το παρελθόν, αλλά θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν και να προβλέψουν το μέλλον» αναφέρει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Δρ. Τρίσταν Σέιλς.
Το τοπίο του πλανήτη σήμερα είναι το αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής και της κίνησης των τεκτονικών πλακών εκατομμυρίων ετών. Αυτές οι πλάκες αποτελούνται από τον φλοιό της Γης και το ανώτερο τμήμα του μανδύα, το βραχώδες δεύτερο στρώμα του, και επιπλέουν πάνω από μια καυτή, παχύρρευστη ζώνη βράχου που ονομάζεται ασθενόσφαιρα. Η ασθενόσφαιρα τα αναγκάζει να συγκρούονται και να βουρτσίζουν το ένα το άλλο, αλλοιώνοντας το τοπίο με το σχηματισμό βουνών, ηφαιστείων και σεισμών.
Το κλίμα, από την άλλη πλευρά, μπορεί να επηρεάσει τη διάβρωση και διάσπαση και ροή του ιζήματος σε υδάτινα σώματα. Μπορεί επίσης να προκαλέσει το σχηματισμό ποταμών ή τις πλημμύρες και να μεταβάλει τους ρυθμούς ροής τους – διαδικασίες που επηρεάζουν την κίνηση των ιζημάτων. Με το μοντέλο τους οι ερευνητές θέλησαν να δείξουν πώς τα σημερινά γεωφυσικά τοπία εξελίχθηκαν σε μια υψηλής ανάλυσης οπτικοποίηση.
Χρησιμοποίησαν γεωλογικά αρχεία για να προσομοιώσουν πώς άλλαξε το υψόμετρο της γης με την πάροδο του χρόνου και στη συνέχεια συνυπολογίστηκαν σε αρχαία κλιματικά δεδομένα από ένα ξεχωριστό μοντέλο υπολογιστή. Το τελικό τους μοντέλο βαθμονομήθηκε και δοκιμάστηκε συγκρίνοντας τις προβλέψεις του με παραδείγματα υπαρκτών σχηματισμών ιζημάτων και διεργασιών ροής νερού στον πλανήτη.
