Ο George P. Cosmatos γεννημένος στην Ιταλία από Έλληνες γονείς και μεγαλωμένος στην Αίγυπτο και την Κύπρο είχε όνειρο να γυρίσει μια ταινία για τη μεγαλόνησο. Η πρώτη ταινία του σκηνοθέτη με ένα λαμπερό καστ. Την Raquel Welch, τον Richard Johnson τον Jack Hawkins, τον Frank Wolff, την Flora Robson, τον Ντίνο Λύρα και ακόμη πολλούς ελληνοκύπριους ηθοποιούς. 
Οι δηλώσεις της για την Ελλάδα και την Κύπρο, η συνάντηση με τον Μακάριο
Τα γυρίσματα της θα ξεκινούσαν το καλοκαίρι του 1970 και οι 2 πρωταγωνιστές η Raquel Welch και Richard Johnson πριν φτάσουν στην Κύπρο βρέθηκαν στην Αθήνα, στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Εκεί, όπως ήταν αναμενόμενο τους περίμεναν δημοσιογράφοι και όπως είχε γράψει ο Πάνος Σόμπολος στην εφημερίδα «Μακεδονία»:
«Η Ράκελ Γουέλτς, σεξοβόμβα του διεθνούς κινηματογράφου, και ο επίσης διάσημος ηθοποιός Ρίτσαρντ Τζόνσον, έφθασαν το μεσημέρι της Κυριακής στην Αθήνα, προερχόμενοι εκ Ρώμης. Παρέμειναν μόνον μισήν ώρα στην αίθουσα “τράνζιτ” του αεροδρομίου του Ελληνικού, περιμένοντας το αεροπλάνο προκειμένου να αναχωρήσουν για την Λευκωσία. Κατά την ημίωρη αυτή παραμονή τους οι δύο διεθνούς φήμης ηθοποιοί απάντησαν σε διαφόρους ερωτήσεις των ελλήνων και ξένων δημοσιογράφων, που τους ανέμεναν εκεί».
Η λαμπερή ηθοποιός είχε μιλήσει για τις γυμνές εμφανίσεις της, την Ελλάδα, τον έρωτα αλλά και τον πόλεμο του Βιετνάμ. Μαζί της ο συμπρωταγωνιστής, ο οποίος είχε αποκαλύψει πώς η Γουέλτς ήταν δική του επιλογή για τον ρόλο. 
Εκείνο το καλοκαίρι η Κύπρος βίωνε μια έντονα δύσκολα πολιτική κατάσταση με εκλογές, ενώ λίγους μήνες νωρίτερα τον Μάρτιο του 1970, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος γλυτώνει από απόπειρα εις βάρος του και δολοφονείται ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης (πρώην υπουργός Εσωτερικών και Άμυνας της Κύπρου).
Όλο το νησί στα…πόδια της
Και μέσα σε αυτήν τη δυσάρεστη χρονική περιόδο, έρχονται τα γυρίσματα μιας μεγάλης παραγωγής με διεθνείς ηθοποιούς. Ο Μακάριος ιδιαίτερα υποστηρικτικός στην παραγωγή παρέχει όλες τις διεκολύνσεις. Επίσης, στις 12 Αυγούστου του 1970 οι δυο πρωταγωνιστές συναντήθηκαν και φωτογραφήθηκαν μαζί του. Πολλοί ήταν εκείνοι μάλιστα που επέκριναν την Γουελς, διότι δεν γνώριζε αρκετά γεγονότα της πολυπαθούς Κύπρου.
Η ταινία προέβαλε έντονα το νησί, τις παραλίες, τους ντόπιους, τα ήθη και τα έθιμα τους. Στην ιστορία παρακολουθούμε έναν Κύπριο που ζει στο Λονδίνο να επιστρέφει στην πατρίδα του για να διευθετήσει κληρονομικά ζητήματα κι εκεί να γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο μιας παντρεμένης, η οποία όμως είχε υπάρξει παιδική φίλη του. Και έτσι γεννιέται ένας μεγάλος έρωτας. Τη φωτογραφία της ταινίας υπογράφει ο Ιταλός Mercello Gatti, ο οποίος στο ενεργητικό του είχε πολλές σημαντικές συνεργασίες και καταφέρνει να αποτυπώσει μοναδικά το μεσογειακό φως του κυπριακού τοπίου. 
Η περίφημη μουσική και η σχέση της με τους ντόπιους
Σημαντικό στοιχείο της ταινίας η μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου με το περίφημο «Ζαβαρακατρανέμια», το οποίο αποδίδει μοναδικά η Μαρία Φαραντούρη – και μάλιστα σε μια σκηνή όπου ένα λαϊκό έθιμο, τύπου γυναικοκρατίας, με τις γυναίκες, αφού κλειδώσουν τους άντρες στα σπίτια, να γλεντάνε τη ζωή στο ύπαιθρο τρώγοντας, πίνοντας, χορεύοντας σαν ξωτικά, παίζοντας τάβλι σε αυτοσχέδια καφενεία. Η ηχογράφηση του τραγουδιού δεν έγινε ούτε στην Ελλάδα, αλλά ούτε στην Κύπρο.
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, οι κάτοικοι του νησιού συνδέθηκαν με την πρωταγωνίστρια κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, τη φρόντιζαν, της έκαναν περιηγήσεις στο νησί, ενώ εκείνη δεν ήταν λίγες οι φορές που έκανε βόλτες στις πλατείες, συνομιλούσε μαζί τους, έπαιζε χαρτιά και απολάμβανε τις ντόπιες νοστιμιές.
