Οι άντρες της ΕΜΑΚ που επιχείρησαν στην Τουρκία σώζοντας 5 ανθρώπινες ζωές κάτω από τα χαλάσματα μοιράστηκαν όλα όσα έζησαν κατά την παραμονή τους στις πληγείσες περιοχές. Στιγμές μικρές και ταυτόχρονα συγκλονιστικές, ώρες με αγωνία και δικαίωση όταν ανέσυραν έναν άνθρωπο ζωντανό. Στιγμές που συγκλόνισαν τους ίδιους και θα τους σημαδεύουν για όλη τους τη ζωή.
Η ελληνική ομάδα ερευνάς και διάσωσης μεταφέρθηκε αεροπορικώς στα Αδανα και από εκει οδικώς στην Αντιόχεια (Χατάι)
– Επιπυραγός Γιαννόπουλος: Φτάσαμε πρώτοι στο σημείο με τις μεγαλύτερες καταστροφές και γίναμε ο πρώτος πυρήνας συντονισμού για τις διεθνείς δυνάμεις, μαζί με τους Ελβετούς.
– Πυραγός Νίκας Κωνσταντίνος: Τις πρώτες ημέρες της διάσωσης λειτουργούσαμε με πληροφορίες από τους ντόπιους σε εξαιρετικά επικίνδυνο περιβάλλον εργασίας.
«Κινηθήκαμε με συγκεκριμένες πληροφορίες και ρίξαμε τις δυνάμεις μας σε επιβεβαιωμένους ζωντανούς. Έτσι κύλησαν οι πρώτες ημέρες της διάσωσης και στη συνέχεια, όταν ενεργοποιήθηκε το Διεθνές Συντονιστικό Κέντρο, οι πληροφορίες έρχονταν μέσω αυτού»
– Για πρωτοσέλιδο Χουριέτ «ευχαριστώ πολύ φίλε»: Επιβεβαιώνει την συμπεριφορά και την στάση των Τούρκων πολιτών. Μας έδειξαν εμπιστοσύνη γιατί κατάλαβαν ότι δεν κάνουμε διακρίσεις.
Οι στιγμές που σημάδεψαν την ομάδα
Οι άνδρες της ΕΜΑΚ, συχνά κομπιάζοντας, συγκινημένοι, αναφέρθηκαν στις στιγμές που θα μείνουν για πάντα στη μνήμη τους
«Μας συγκλόνιζαν οι φωνές των θαμμένων ζωντανών, που μετά σταματούσαν και είχαμε αγωνία να τις ξανακούσουμε».
«Πολύωρη και πολύπλοκη διάσωση της 20χρονης Αΐρίν τη δεύτερη μέρα, της κοπέλας που ζήτησε ακόμα και να της κόψουμε το πόδι για να την απεγκλωβίσουμε».
«Στις 8 του μήνα, είχαμε εντοπίσει ζωντανό ένα 8χρονο αγοράκι, παράλληλα με την επιχείρηση διάσωσης του 6χρονου κοριτσιού, του δίναμε νερό και μας υπενθύμιζε ότι ήταν στο 10%, ότι δεν αντέχει άλλο…»
«Μέσα στην καταστροφή, ένα αγοράκι ήρθε και μας έδωσε ένα κουτί μπισκότα».
«Δουλεύαμε ταυτόχρονα σε 4 σημεία»
«Αν και στόχος είναι η προσπάθεια ανάσυρσης ζωντανών εγκλωβισμένων τις πρώτες 72 ώρες, δεν σταματήσαμε τις έρευνες και τις προσπάθειες μέχρι την τελευταία στιγμή».
«Αν και σε αυτές τις περιπτώσεις κάθε ομάδα δουλεύει σε ένα σημείο, την πρώτη μέρα σπάσαμε και δουλεύαμε ταυτόχρονα σε 4 σημεία, αλλάζοντας πόστα μεταξύ μας».
«Δεν μας εμπόδισαν οι μετασεισμοί, είχαμε ασφαλίσει το πεδίο όπου δουλεύαμε – κάτω από ταβάνια, δοκάρια κτλ. Είμαστε εκπαιδευμένοι να μειώνουμε τον κίνδυνο επικινδυνότητας και για μας και για τους εγκλωβισμένους».
«Στα δύσκολα ζητάς βοήθεια από τον γείτονα»
Την συνέντευξη παρακολουθεί και ανταποκρίτρια του τουρκικού πρακτορείου Anadolu. H δημοσιογράφος αρχικά ευχαρίστησε τους Ελληνες διασώστες για την βοήθειά τους και τους ρώτησε πώς βλέπουν οι ίδιοι τις καλές σχέσεις των δύο λαών των τελευταίων ημερών, λόγω του τραγικού αυτού γεγονότος.
– «Από την εμπειρία μας γνωρίζουμε, ότι σε μια καταστροφή ζητάς πρώτα βοήθεια από τον γείτονα, τον διπλανό σου, και μετά από την υπόλοιπη ευρύτερη γειτονιά. Κιεμείς έτσι, σαν γείτονες, τρέξαμε πρώτοι».
Για την αντιμετώπιση του τουρκικού λαού
«Η φιλική προσέγγιση του κόσμου σε σοκ, αποτυπώθηκε σε πολύ μικρά πράγματα πχ
Στα διαλλείματα, πολίτες ερχόταν από μόνοι τους να μας δώσουν ένα κομμάτι ψωμί ή λίγο ζεστό τσάι.
Κάποια στιγμή πήγαμε σε έναν πάγκο με προμήθειες και όλοι οι σεισμοπαθείς και οι άστεγοι που πεινούσαν και διψούσαν, παραμέρισαν και μας έδωσαν προτεραιότητα»
– Γιατί γίνατε εσείς πρωτοσέλιδο από τα 88 συνεργεία από όλο τον κόσμο;
«Η δουλειά μας ήταν ισάξια με όλα τα υπόλοιπα συνέργεια αλλά υπάρχει μια βαθύτερη σύνδεση Ελλάδας -Τουρκίας . Οταν συστηνόμασταν σαν «Γιουνάν» (Ελληνας) η αγκαλιά ήταν ανοιχτή»
Το μετά … «Αυτά τα πράγματα δεν φεύγουνε, τα κουβαλάς μαζί σου»
«Υπάρχουν πρωτόκολλα, ψυχολογική υποστήριξη, συνεδρίες, μεταξύ μας συμπαράσταση… Αλλά αυτά τα πράγματα δεν φεύγουνε, τα κουβαλάς μαζί σου και ελπίζεις να γίνεις καλύτερος άνθρωπος».
«Κατά τη διάρκεια της διάσωσης η ένταση και η αδρεναλίνη είναι τόση μεγάλη που δεν σε αφήνει να καταρρεύσεις. Μετά όμως, ο καθένας με τον τρόπο του, θα εκτονωθεί και θα προσπαθήσει να το αποβάλλει από μέσα του».
Γιατί αποχωρήσατε;
«Η ομάδα λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας και πρέπει να ανταποκρίνεται στις μίνιμουμ απαιτήσεις.
Ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά στοιχεία είναι η περίοδος αυτονομίας 7 ημέρων. Μετά από αυτές τις ημέρες, η αποστολή έρευνας και διάσωσης της ομάδας ολοκληρώθηκε και γι αυτό αποχωρήσαμε».
Ο επιπυραγός Γιαννόπουλος Παναγιώτης έκλεισε την συνέντευξη Τύπου εκφράζοντας για άλλη μία φορά τα «θερμά συλλυπητήρια της ομάδας για τα θύματα του σεισμού και την αλληλεγγύη μας στον τουρκικό λαό.
Δεν είμαστε ήρωες, είμαστε απλά επαγγελματίες εκπαιδευμένοι να επιχειρούμε με γνώμονα την διάσωση της ανθρώπινης ζωής»
