Είμαστε σε μια κατασταλαγμένη φάση της καριέρας μας, δηλώνουν σε συνέντευξή τους στο ΚΥΠΕ οι ηθοποιοί Βαρνάβας Κυριαζής και Αννίτα Σαντοριναίου, οι οποίοι επανασυνδέονται θεατρικά μετά από πολύ καιρό, μέσω της παράστασης «Το αρχείο», η οποία θα κάνει πρεμιέρα την προσεχή Πέμπτη.
Η συζήτηση με τους δύο κορυφαίους εκπροσώπους του κυπριακού θεάτρου ξεκινάει με το τι τους έκανε να πουν το «ναι» στο συγκεκριμένο έργο. Την αρχή κάνει η Αννίτα Σαντοριναίου, η οποία αναφέρει ότι είναι μεγάλη η χαρά της που θα συνεργαστεί ξανά με τον Βαρνάβα. «Πέρα από το ότι έχουμε υπάρξει ζευγάρι παλιά, υπήρξαμε συνάδελφοι για πολλά χρόνια. Σκηνικά, έχουμε κόψει πολλά μίλια μαζί», λέει, προσθέτοντας ότι αγαπά πολύ τις δουλειές του Ανδρέα Αραούζου, του σκηνοθέτη της παράστασης. «Ο Ανδρέας έχει πολύ ωραία αισθητική και αυτό με ενδιαφέρει, όπως και η εσωτερικότητα και οι ευαισθησίες που βγαίνουν μέσα από τις παραστάσεις του», συμπληρώνει.
Ο Βαρνάβας Κυριαζής αναφέρει ότι η πρώτη μου επαγγελματική παράσταση ως ηθοποιού στο Θέατρο Τέχνης ήταν μαζί με την Αννίτα Σαντοριναίου στο «Ταξίδι εργασίας» του Αλέξη Σεβαστάκη. Παράλληλα, επισημαίνει ότι είχε να συναντηθεί με την κ. Σαντοριναίου σε ντουέτο τετ-α-τετ από το 1999, στην παράσταση «Και τώρα οι δυο μας», προσθέτοντας ότι η παράσταση «Το αρχείο» θα είναι η δεύτερή τους συνάντηση ως ντουέτου. «Συνεργάζομαι σε τακτική βάση με την Alpha Square από το 2015 μέχρι και σήμερα. Έχουμε κάνει αρκετές δουλειές με τον Ανδρέα Αραούζο», δηλώνει ο κ. Κυριαζής.
Στην ερώτηση του ΚΥΠΕ αν έχουν κοινά στοιχεία με τους ρόλους που υποδύονται, και οι δύο ηθοποιοί απαντούν αρνητικά. «Δεν πιστεύω ότι οποιοσδήποτε ηθοποιός έχει ποτέ κάποια κοινά στοιχεία με τον ρόλο που προσπαθεί να ερμηνεύσει. Στην πορεία της πρόβας μπορεί να ανακαλύψει κάποια πράγματα», αναφέρει ο Βαρνάβας Κυριαζής. «Όταν στη σκηνή δεν μεταμορφώνεσαι και υποδύεσαι τον εαυτό σου, απλώς επαναλαμβάνεις μια μανιέρα. Όταν η ασημαντότητα μπαίνει μέσα στη σημαντικότητα, τότε ο ιός της φθοράς ξυπνάει», σημειώνει, για να προσθέσει ότι οι ηθοποιοί είναι παραμυθάδες και έχει σημασία το πώς θα διηγηθούν αυτό το παραμύθι.
Από την πλευρά της, η Αννίτα Σαντοριναίου δηλώνει ότι είναι πιο αυθόρμητος άνθρωπος από τον ρόλο της, αλλά έχει βιώσει αντιστοιχίες σε σχέση με αυτό το έργο. «Προσπαθώ να κρατάω τον υποκριτικό μου εαυτό σε βρεφική ηλικία. Προσπαθώ να είμαι παιδί, να βλέπω τον κάθε ρόλο σαν να είναι η πρώτη φορά έτσι ώστε να είμαι καθαρή απέναντί του και να δεχτώ τις επιδράσεις για να εξυπηρετήσω τον συγγραφέα και το κείμενο», αναφέρει.
Επιπρόσθετα, η κ. Σαντοριναίου εξηγεί ότι το έργο πραγματεύεται τις σχέσεις παντός είδους: κοινωνικές, οικογενειακές, διαπροσωπικές, ιστορικοπολιτικές, ακόμη και τις στενά κομματικές, αφού οι δύο ήρωες είναι τοποθετημένοι σε διαφορετικές ιδεολογίες. Οι σχέσεις των ανθρώπων, συμπληρώνει, αναπόφευκτα υφίστανται μια τρομερή τριβή και φθορά, ιδίως όταν οι άνθρωποι είναι πολλά χρόνια μαζί.
Ο κ. Κυριαζής επισημαίνει ότι το έργο στα Αγγλικά ονομάζεται «Hansard», που είναι τα επίσημα πρακτικά του αγγλικού κοινοβουλίου. Όμως, στην περίπτωση του έργου υπάρχει μια παραδοξότητα, γιατί ο τίτλος αναφέρεται στα αρχεία των δύο ηρώων, της Νταϊάνα και του Ρόμπι, τα οποία κρύβουν αρκετά μυστικά, όπως εξηγεί. «Οι ήρωες είναι παντρεμένοι εδώ και 30 χρόνια, και τα τελευταία 15 χρόνια η σχέση τους είναι χάλια, λόγω ενός συνταρακτικού γεγονότος. Αυτοί οι δύο άνθρωποι έχουν βρει τους μηχανισμούς τους για να συνυπάρχουν, έστω και αν ο ένας λέει βαριές κουβέντες στον άλλον. Το κλίμα είναι τοξικό μεν, αλλά και οι δύο το αντιμετωπίζουν με χιούμορ και καυστικά σχόλια», τονίζει. «Μιλάμε για Άγγλους, για έναν άλλον τρόπο συμπεριφοράς, άλλη σκέψη, άλλη κουλτούρα σε σύγκριση με τους μεσογειακούς ανθρώπους», προσθέτει η κ. Σαντοριναίου.
Όταν η συζήτηση φτάνει στα μελλοντικά τους σχέδια από επαγγελματικής απόψεως, η Αννίτα Σαντοριναίου δηλώνει με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Θα ήθελα να ξεκουραστώ, να ζήσω την πραγματική ζωή, όχι τις ζωές άλλων. Είμαστε σε μια φάση της καριέρας μας όπου έχουμε κατασταλάξει, έχουμε παίξει πάρα πολλά πράγματα.» Στο ίδιο μήκος βρίσκεται και ο Βαρνάβας Κυριαζής, ο οποίος αναφέρει ότι είχε μια πολύ κουραστική χρονιά.
Στην ερώτηση του ΚΥΠΕ αν υπάρχουν ρόλοι που θα ήθελε να υποδυθεί, η καταξιωμένη ηθοποιός απαντά ότι την ενδιαφέρει ο ρόλος που θα ερεθίσει το μυαλό της, και μέσω του οποίου έχει να πει κάτι όσον αφορά τον τρόπο που ζούμε και να βάλει ένα λιθάρι σε αυτό το κοινωνικό γίγνεσθαι. «Δεν έχω φιλοδοξία να υποδυθώ συγκεκριμένους ρόλους, είμαι πολύ γεμάτη από αυτό», τονίζει, προσθέτοντας ότι δέχτηκε να παίξει στο «Αρχείο», γιατί πιστεύει ότι είναι πολύ σημαντική η παρέμβασή του σε πολλά κοινωνικά θέματα. Από την πλευρά του, ο κ. Κυριαζής δηλώνει: «Δεν έχω ιδιαίτερες φιλοδοξίες να παίξω κάτι συγκεκριμένο. Είμαστε σε μια ηλικία που ξέρουμε ότι ένας ηθοποιός πρέπει να σταματάει, όταν το μυαλό του δεν δουλεύει.»
Σε ό,τι αφορά την πορεία του κυπριακού θεάτρου τα τελευταία χρόνια, η Αννίτα Σαντοριναίου δηλώνει ότι υπάρχει ενέργεια, υπάρχουν νέοι άνθρωποι με πολλά προσόντα που έχουν να πουν πράγματα, αλλά δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί μια κοινή γλώσσα που να μεταφέρει την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής με μεγάλη ευκρίνεια. «Η εποχή είναι περισσότερο ασαφής με πολύ περισσότερα ερεθίσματα και εχθρούς. Το θέατρο έχει να αντιμετωπίσει το διαδίκτυο, τα ΜΜΕ, τα ΜΚΔ, τα οποία είναι πάρα πολύ χρήσιμα, αλλά παράλληλα σού τραβούν την προσοχή», υπογραμμίζει, προσθέτοντας ότι το θέατρο πρέπει να βρει μια φωνή που να είναι πιο δυνατή από τους περισπασμούς.
Ο Βαρνάβας Κυριαζής είναι της άποψης ότι το θέατρο στην Κύπρο πάει όλο και καλύτερα και ως προς την ποικιλία των θεατρικών παραστάσεων αλλά και ως προς την προσέλευση του κοινού. Όλες οι εποχές, συμπληρώνει, έχουν τα κακά και τα καλά τους, αλλά το θέατρο υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει. «Όλα ξεκινούν από τη λέξη ‘’αμφισβήτηση’’. Νομίζω ότι ενυπάρχει σε μια μεγάλη μερίδα των ηθοποιών η αμφισβήτηση για πολλά πράγματα, για τις κοινωνίες που ζούμε, για τα πολιτικά κόμματα, γι’ αυτούς που μας διοικούν», επισημαίνει. «Δυστυχώς όμως, δεν νομίζω πως το θέατρο μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Εάν μπορούσε να τα αλλάξει, θα τα είχε αλλάξει ήδη», τονίζει ο καταξιωμένος ηθοποιός. Από την πλευρά της, η Αννίτα Σαντοριναίου επισημαίνει ότι ο άνθρωπος γενικά δεν αλλάζει. «Όπως λέει ο Σοφοκλής, έρπει μια στο καλό και μια στο κακό», αναφέρει.
Ζητάμε από τους δύο σπουδαίους ηθοποιούς να περιγράψουν τη σχέση του θεάτρου με την κοινωνία. Ο κ. Κυριαζής χαρακτηρίζει αυτή τη σχέση ως «τρομακτική», προσθέτοντας ότι ακόμα και αυτό που θα εισπράξει ο θεατής από μια παράσταση -είτε θετικό είτε αρνητικό-, θα σβήσει κάποια στιγμή. «Η δουλειά του ηθοποιού είναι «αέρας», σε αντιδιαστολή με το έργο ενός μουσικού ή ενός ζωγράφου. Όταν τελειώνει μια παράσταση, χάνεται, εξαφανίζεται», δηλώνει χαρακτηριστικά.
«Το θέατρο είναι λειτουργικό και δημιουργικό μόνο στον καιρό που υπάρχει, γιατί σαν κάτοπτρο αντικατοπτρίζει τις κοινωνικές συνθήκες τού τώρα. Εκτός του ότι το επάγγελμά μας είναι θνησιγενές αφ’ εαυτού, αλλάζουν και οι αρχές του κόσμου, αλλάζουν οι συνθήκες στις οποίες ζει. Το θέατρο διαμορφώνεται ανάλογα», σημειώνει η κ. Σαντοριναίου. «Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία στη δουλειά μας», συμπληρώνει, «είναι αν αυτά που γράφει ο συγγραφέας μπορούμε να τα περιγράψουμε και να τα μεταφέρουμε με μεγαλύτερη ευκρίνεια και κρυστάλλινη καθαρότητα για να επηρεάσουν το κοινό που θα παρακολουθήσει το έργο σήμερα». Αύριο, δηλώνει, οι συνθήκες που θα αντιμετωπίσει ο θεατής μπορεί να αντικατοπτρίζονται σε άλλον καθρέφτη. Οι συνθήκες μεταβάλλονται, όπως μεταβάλλεται και η ίδια η ζωή, καταλήγει.
Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στις 19 Μαΐου στη Λεβέντειο Πινακοθήκη, στη Λευκωσία. Οι παραστάσεις ξεκινούν στις 20:30, εκτός από την παράσταση της Κυριακής, η οποία θα ξεκινά στις 19:30. Η παράσταση θα περιοδεύσει στην Πάφο (30/5), στη Λάρνακα (31/5) και στη Λεμεσό (1/6).
