Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
Μέσα σε ένα ρευστό γεωπολιτικό σκηνικό -με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μαίνεται για έβδομη ημέρα- η κυβέρνηση αναζητά τρόπους για να θωρακιστεί η οικονομία και να τιθασευτεί το ράλι των ανατιμήσεων. Στο οικονομικό επιτελείο γίνονται ασκήσεις επί χάρτου σε μια προσπάθεια να βρεθούν τα απαιτούμενα «όπλα» που θα περιορίσουν τις συνέπειες των ανατιμήσεων στους προϋπολογισμούς επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Ωστόσο, το τοπίο παραμένει θολό, καθώς δεν είναι εύκολο να υπολογιστεί το εύρος, αλλά και η διάρκεια της νέας αυτής κρίσης. Τα πρώτα… καμπανάκια χτυπάνε από το μέτωπο του πληθωρισμού, καθώς ήδη τον Ιανουάριο -πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία- είχε σημειωθεί ρεκόρ 25ετίας.
Σε αυτή τη φάση είναι δύσκολο να γίνουν ασφαλείς προβλέψεις για το πώς θα επηρεάσουν τους ρυθμούς ανάπτυξης οι γεωπολιτικές εξελίξεις, καθώς τα σύννεφα πάνω από την οικονομία πυκνώνουν. Ανησυχία υπάρχει και για τις επιπτώσεις που θα έχει μια παρατεταμένη κρίση στη βαριά βιομηχανία της χώρας, δηλαδή στον τουρισμό.
Προς το παρόν αυτό που προέχει είναι να αποφευχθεί ένα… ηλεκτροσόκ σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά από τις ανατιμήσεις στην ενέργεια, με την παράταση των μέτρων στήριξης να αποτελεί μονόδρομο. Η διάρκεια των μέτρων είναι δύσκολο να υπολογιστεί, με τον οίκο Moody’s να βλέπει το πετρέλαιο ακόμα και στα 150 δολάρια το βαρέλι σε περίπτωση μιας παρατεταμένης σύγκρουσης.
Μέσα σε αυτό το διεθνές σκηνικό ρευστότητας είναι εμφανές πως δεν μπορεί να χαραχθεί ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός στο οικονομικό πεδίο. Τα αισιόδοξα σενάρια για μια «άνοιξη» της οικονομίας έπειτα από έναν δύσκολο -λόγω της πανδημίας- χειμώνα εγκαταλείπονται και είναι άγνωστο το πότε θα φανεί φως στο τούνελ.
Μικρές ενέσεις αισιοδοξίας υπάρχουν και προ των πυλών βρίσκεται η εκταμίευση της πρώτης δόσης κεφαλαίων του Ταμείου Ανάκαμψης για την Ελλάδα, ύψους 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ωστόσο, μετά τις ραγδαίες εξελίξεις στη γεωπολιτική σκακιέρα, ο δρόμος μέχρι την έξοδο στο οικονομικό «ξέφωτο» προβλέπεται ανηφορικός.
