Όταν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν καρατομούσε τον ένα κεντρικό τραπεζίτη μετά τον άλλο, κήρρυττε «πόλεμο της ανεξαρτησίας» στο οικονομικό μέτωπο και εξαπέλυε δριμύτατες επιθέσεις σε εξωτερικούς «εχθρούς» που θέλουν να υπονομεύσουν την πολιτική του γνώριζε πιθανότατα πολύ καλά ότι το τουρκικό νόμισμα θα συνεχίσει τον κατήφορό του και έπρεπε κάπου να μεταθέσει για αυτό την ευθύνη.
Ακόμη και το σχέδιο διάσωσης της τελευταίας στιγμής για την προστασία των καταθέσεων σε λίρες δεν στάθηκε ικανό παρά μόνο για λίγες ημέρες να δώσει ήθηση στο τουρκικό νόμισμα. Κάπως έτσι η τουρκική λίρα έφτασε το 2021 να είναι το νόμισμα εμ τις χειρότερες επιδόσεις.
Σήμερα η ισοτιμία κινείται στις 13 με 13,4 λίρες ανά αμερικανικό δολάριο, έχοντας καταγράψει απώλειεςτης τάξης του 20% σε εβδομαδιαία βάση. Είχε προηγηθεί την περασμένη εβδομάδα ένα ράλι ανόδου 50%, που όμως έχασε πολύ γρήγορα τη δυναμική του. Και τούτο γιατί έχει χαθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών στην τουρκική κεντρική τράπεζα, που υπό την ασφυκτική πίεση του Σουλτάνου μειώνει συνεχώς τα επιτόκια – κόντρα στη λογική που θέλει αύξησή τους για να μπει φρένο στον καλπάζοντα πληθωρισμό.
Από τις αρχές του έτους η τουρκική λίρα καταγράφει έτσι απώλειες 43%. Σύμφωνα με το Reuters πρόκειται για τη χειρότερη επίδοση εδώ και δύο δεκαετίες.
