Το μεγαλύτερο απολίθωμα γιγάντιου μυριάποδου (αρθρόποδου συγγενικού της σαρανταποδαρούσας), που έχει ποτέ βρεθεί στη Γη και το οποίο ήταν μεγάλο σαν αυτοκίνητο, ανακαλύφθηκε σε μια ακτή στη βόρεια Αγγλία.
Το απολίθωμα του πλάσματος – με την επιστημονική ονομασία Arthropleura – χρονολογείται προ περίπου 326 εκατομμυρίων ετών, τουλάχιστον 100 εκατομμύρια χρόνια πριν την εποχή των δεινοσαύρων.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο γνωστό ασπόνδυλο όλων των εποχών, μεγαλύτερο από τους θαλάσσιους σκορπιούς που κατείχαν έως τώρα αυτό το ρεκόρ στο ζωικό βασίλειο. Το απολίθωμα βρέθηκε σε μια παραλία του Νορθάμπερλαντ, περίπου 55 χιλιόμετρα βόρεια του Νιούκαστλ. Είναι το τρίτο του είδους του που έχει ποτέ βρεθεί, αλλά το αρχαιότερο και το μεγαλύτερο (τα άλλα δύο είχαν βρεθεί στη Γερμανία πριν περίπου ένα αιώνα).
Το απολίθωμα που διασώθηκε και προέρχεται από το πίσω μέρος του ζώου, έχει μήκος περίπου 75 εκατοστών και πλάτος 36 εκατοστών, αλλά το ζώο εκτιμάται ότι έφθανε τα 2,7 μέτρα σε μήκος και τα 55 σε πλάτος, ενώ είχε βάρος γύρω στα 50 κιλά.
Ο αριθμός των ποδιών του εκτιμάται ότι ήταν τουλάχιστον 32, ίσως και 64. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Νιλ Ντέηβις του Τμήματος Γεωπιστημών του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Γεωλογικής Εταιρείας “Journal of Geological Society”, ανακάλυψαν τυχαία το απολίθωμα σε ένα μεγάλο ψαμμιτικό βράχο που είχε πέσει από ένα γκρεμό πάνω από την παραλία Χόγουικ.
Η πτώση δημιούργησε μια μεγάλη ρωγμή στον βράχο και έτσι εκτέθηκε το απολίθωμα. Αντίθετα με το σημερινό κρύο και υγρό κλίμα της, η βόρεια Αγγλία είχε σχεδόν τροπικό κλίμα την εποχή του απολιθώματος, επειδή η σημερινή γη της Βρετανίας βρισκόταν τότε κοντά στον Ισημερινό. Τα ασπόνδυλα και τα αμφίβια ζώα ζούσαν από τη διάσπαρτη βλάστηση της περιοχής.
Το τμήμα του διασωθέντος απολιθώματος ανήκε στον εξωσκελετό του Arthopleura, ενώ δεν έχει διασωθεί το κεφάλι του. Το μεγάλο μέγεθός του δεν μπορεί να εξηγηθεί καλά προς το παρόν. Τα ζώα αυτά υπήρχαν στη Γη για περίπου 45 εκατομμύρια χρόνια, προτού εξαφανιστούν στη διάρκεια της Πέρμιας περιόδου για άγνωστους λόγους (πιθανώς λόγω κλιματικών-περιβαλλοντικών πιέσεων ή εξαιτίας της εμφάνισης των ερπετών που κυριάρχησαν σταδιακά). Το απολίθωμα θα εκτίθεται από το νέο έτος στο Μουσείο Sedgwick του Κέιμπριτζ.
